vrijdag 4 november 2011

DAS NEUE EUROPA


Hebben jullie nu ook het gevoel dat sinds de Eurocrisis men in den Haag maar  wat zit te rommelen? Wat hebben ze daar nou eigenlijk nog te vertellen? Over de grote lijnen van het spel, de economie en alles wat daar bij komt kijken toch helemaal niks. Dat Rutte geen wereldleider is weten we wel sinds de mislukte pogingen van Balkende om bij de groten der aarde mee te tellen. Niemand in Nederland geloofde daar toen in. Men vond het zelfs een beetje beschamend of lachwekkend. We hebben gelukkig toch nog wel enige zelfkennis.

Maar sinds de Eurocrisis moeten we er ook aan wennen dat Rutte al evenmin een Europees leider is, ook al reist ie af en toe voor overleg naar Berlijn en Parijs. Logisch dat ie daar heen gaat, want in die twee hoofdsteden worden de hoofdlijnen van het economisch beleid in de Eurozone uitgezet. Dat is maar goed ook want ondanks al het gespeculeer blijkt de Frans Duitse as nog steeds ijzersterk te zijn. Zonder die as was de Euro en daarmee de EU al lang uit de bocht gevlogen.

Mevrouw Merkel is een Europese leider van formaat dat zal straks zo in de geschiedenisboekjes staan. Kohl was een Duitser van formaat net als Mitterand een Fransman van formaat was. Kohl verenigde de twee Duitslanden, Mitterand accepteerde dat langs de weg van de Euro. Zij beiden, notabene een Duitse christen democraat en een Franse sociaal democraat, hebben daarmee de weg gebaand voor Europese staatslieden als Merkel en Sarkozy.

Want Sarkozy is ook een Europees leider. Economisch mag hij dan niet de grootste rol spelen, militair heeft hij dat wel gedaan. Samen met Engeland heeft hij de wereld in Libië laten zien dat Frankrijk en Engeland nog wel degelijk meetellen. Slim van Sarko om Cameron er bij te halen want Engeland mag dan wel (nog) niet in de Eurozone zitten, het is met dat militaire optreden in Libië wel meer Europees geworden. Rust aan de Europese grenzen wordt voortaan gegarandeerd door Engeland en Frankrijk met op de achtergrond de VS en uiteraard instemming van Turkije.

De hele wereld ziet nu dat Europa wel degelijk werkt. Economisch worden de zaken aangepakt door Merkel en Sarkozy, militair door Sarkozy en Cameron. Natuurlijk zijn er in Nederland nog politici met hun aanhang die dit nog niet willen of kunnen zien maar dat komt nog wel. Als straks de crisis voorbij is, zullen ze het allemaal pas goed beseffen, ook Roemer en Wilders. Nederland is van wereldmacht in de zeventiende eeuw een Bundesland zonder stemrecht geworden, zoals een Nederlandse politicus het onlangs uitdrukte maar dan wel met Rotterdam als de grootste Chinese zeehaven buiten China. Nederland moet dus voortaan wel een toontje lager zingen, maar het mag wel blijven meezingen.

donderdag 3 november 2011

woensdag 2 november 2011

LOVE

Petrus, Love, Acryl en potlood op papier (55 x 73 cm)


"Het leven van den huidigen, gecultiveerden mensch keert zich langzamerhand van het natuurlijke af: het wordt al meer en meer een abstract leven. (...) De werkelijk moderne kunstenaar voelt de abstractie der schoonheids- ontroering bewust: hij erkent bewust, dat de schoonheidsontroering cosmisch, universeel is.
De nieuwe beelding kan dus niet verschijnen in (natuurlijke) concrete voorstelling, welke - ook zelfs bij universeele ziening - steeds min of meer op het individueele wijst, althans het universeele in zich verbergt. Zij kan niet gehuld zijn in dàtgene wat het individueele karakteriseert: den natuurlijken vorm en kleur, maar zij moet tot uitdrukking komen in de abstractie van den vorm en de kleur- in de rechte lijn en in de tot bepaaldheid gestelde primaire kleur."

Citaat uit het artikel 'De Nieuwe Beelding in de schilderkunst' van Piet Mondriaan in De Stijl, nr.1, 1917.

dinsdag 1 november 2011

RENTE OORLOG



Nooit in mijn leven heb ik zoveel wantrouwen in politiek, economie en de media meegemaakt als nu. Eerst lenen overheden zich kapot om de economie draaiende houden zodat de burgers werk en inkomen houden. Geen haan die er naar kraait. Geen vakbond die klaagt dat je zoveel schulden niet kunt maken. Geen bank die niet wil lenen omdat de schuldenberg te hoog oploopt. Geen politicus die zich zorgen maakt over de oplopende schulden. Kortom, geen gezeik iedereen rijk tot dat..... ja, tot dat wat?

Ineens komt de collectieve gedachte op dat de schulden te hoog zijn geworden en dus wel eens niet terug betaald zouden kunnen worden en wat dan? Ja, dan heb je de poppen aan het dansen. Banken blijken weinig veerkracht te hebben. Politici weten niet waar ze moeten beginnen met besparingen. Burgers willen helemaal niet besparen en wijzen met de vinger naar de banken. De banken hangen de vermoorde onschuld uit. De kapitalisten willen waar voor hun geld en dus verhogen ze de rente.

Maar met een hogere rente wordt terugbetalen nog moeilijker. Een soort afgedwongen economische zelfmoord dus waardoor je je geld zeker niet terug ziet. Maar niemand die weet hoe het dan wel moet. Nou ja, economen die weten het. Zéggen ze. Maar economie is een menswetenschap en met mensen weet je het maar nooit. Ook al beweert Doktor Swaab dat mensen geen vrije wil hebben toch zeggen ze vandaag dit en doen ze dat en is het  morgen allemaal weer anders. Het zou economen sieren als ze daarom wat terughoudender zouden zijn en met minder boute uitspraken zouden doen. Maar ja zonder zulke uitspraken haal je de krant niet en economen zijn ook maar mensen en dus ijdel.

Wat kunnen we doen? Protesteren tegen hebberigheid of consumentisme? Dat is protesteren tegen de menselijke aard en daar is geen beginnen aan. Onverschillig de schouders ophalen en maar hopen dat het over zal waaien? Je instellen op zeven magere jaren? Je proberen te onthechten zodat je niet lijdt onder de afgang van de economie? Of van alles een beetje  zodat misschien iets ergens toch helpt? Ik weet het niet maar ik heb wel een advies. Vertrouw niemand behalve je eigen gezonde verstand en de mensen die je lief hebt.  

maandag 31 oktober 2011

WE ARE A FAMILY



Petrus, 'We are a family', acryl en potlood op papier (55 x 73 cm)