DE VERLOREN STAD HAVANA

 Gisterenavond naar de film “Lost City” van Andy Garcia (Havana 1956) op dvd gekeken. De film speelt zich af in Havana in het laatste jaar van dictator Batista (1958) en het begin van de machtsovername van Fidel Castro en zijn maatje Che Guevara (1959). Een goede film al komt ie maar traag op gang. Hij eindigt met het democratisch failliet van de revolutie en het vertrek van de oudste zoon naar New York. Een Cubaans drama met veel muziek, liefde en naïeve passie voor de revolutie ondanks de waarschuwingen van de pater familias.

Toen ik in 1966 ging studeren kreeg de passie van de Cubaanse revolutie ook vat op mij net als op veel medestudenten, wetenschappelijke medewerkers en intellectuelen waaronder uiteraard onze nationale schrijver Mulisch. Jaren lang was ik geabonneerd op het Cubabulletin dat werd uitgegeven door Maria Snethlage die het ook vol schreef en stencilde en per post verstuurde. Dat was andere koek dan een pagina bijhouden op Faceboek.

Maar waarom viel ik indertijd voor een revolutie op een eiland heel ver weg in de Caraïbische zee waar ik nooit was geweest, er niemand kende en zelfs de muziek onbekend was voor me? Hoewel lid van de linkse kerk, wie was dat niet in de jaren zestig, was ik geen dogmatische ideoloog. Het moest allemaal wel een beetje speels blijven met tijd voor liefde en vriendschap, muziek met bijbehorende happenings, wietavonturen,  vakantiewerk enz.

Ik denk dat de Cubaanse revolutie iets beloofde waar ik toen maar al te graag in wilde geloven, namelijk een nieuwe mens en een nieuwe maatschappij van liefde, waar onderdrukking en armoede voortaan verleden tijd zouden zijn. Ik geef het toe, een romantische droom maar wat is een jeugd zonder romantiek?

Pas aan het begin van de jaren zeventig toen Castro de kinderen van zijn eigen revolutie begon op te eten, zag ik dat mijn droom kinderachtig en naïef was.  Mijn liefde voor de revolutie maakte daarop plaats voor boosheid op Fidel Castro en zijn maatjes die mijn droom hadden misbruikt om hun dictatuur te rechtvaardigen en zich het leven van de Cubanen toe te eigenen alsof het hun en niemand anders toebehoorde.

Voor mij nooit geen revolutie meer zonder de garantie van democratische waarden als vrijheid van vereniging, meningsuiting, rechtsstaat enz. In goede bedoelingen alleen geloof ik nooit meer net zo min als de pater familias in de film die zijn zoons waarschuwde voor een politieke revolutie zonder democratie.

Zo herkende ik mezelf ook een beetje in de film. Ik zou misschien wel net zo naïef zijn geweest als twee van zijn zoons die de kant van de revolutie kozen. Een stierf tijdens een heldhaftige maar ondoordachte aanval op dictator Batista. De ander pleegde zelfmoord toen hij klem kwam te zitten tussen loyaliteit aan zijn familie en aan het communisme. Gelukkig heb ik die keuze nooit hoeven te maken.

ZAAIT TINKEBELL HAAT TEGEN LIMBURGERS?

"De mens als slachtdier"

Mag je haat zaaien tegen Limburgers? Ik weet het niet. Sinds het haat-zaai-proces tegen Wilders ben ik de kluts kwijt. Tinkebell heeft daar zo te lezen geen last van.  Zij vindt dat het moet kunnen. Ik citeer een stukje uit haar Pietje Bel lezing: “DeLimburgers. U weet wel, die mensen met dat slecht geknipte haar. Je herkent zemeteen in de trein: van die vrouwen met van die kort geknipte dorpskapsels,soms zelfs in stekeltjes en met de puntjes in rode verf gedipt.”(NRC 12 november) Misschien is dit geen haat zaaien maar dan toch in ieder geval hatelijk.

Alsof dat niet genoeg is, stelt ze ook nog voor om een muur om Limburg heen te bouwen nota bene uit te voeren door de Chinezen. Dat is haat zaaien en land verraad tegelijk! Wilders is een heilig boontje vergeleken met deze opruiende kunstenmadam. Ik lees dat ze zich bezig houdt met de blinde vlekken in onze maatschappij. Blinde vlekken bij haar zelf zou ik zeggen. Stekeblind moet die madam zijn om zoveel onzin uit te kramen. Nou ja we leven in een vrij land met vrije meningsuiting en dus moeten we het maar weer goed vinden. Maar meer ook niet. Geen subsidie voor zo een haat zaaiende en land verraderlijke kunstenares. We kunnen onze belastingcenten wel beter gebruiken. Haar ideeën moeten wat mij betreft van overheidswege voluit bestreden te worden. Wat mij betreft mag daar ook Haagse kunstsubsidies voor ingezet worden.

Wat te denken van haar idee om mensen voortaan levende in plaats van dode dieren te laten kopen? Die dieren moeten ze thuis verzorgen om ze vervolgens als ze op smaak zijn, zelf te slachten. Alsof we al niet genoeg huisdieren hebben, meer dan 30 miljoen zo heb ik pas nog gelezen, waar ook nog eens miljarden euro’s per jaar naar toe gaan. In elk grote supermarkt staan heden ten dage meterslange rekken vol met huisdier eten en drinken. Als het aan Tinkebell ligt worden dat speciale supermarkten voor misschien wel meer dan 100 miljoen huisdieren! Over milieu en vervuiling gesproken!

Ik sta wel achter haar idee om de Chinese een kind politiek als de wiedeweerga ook in Nederland in te voeren. Het onmiddellijk steriliseren van alle zestien jarige meisjes vind ik ook een prima plan: “Minder kinderen op de wereld zetten is niet alleen een van de grootste oplossingen voor de milieuproblematiek, we hebben het er ook al een hele tijd over dat Nederland vol is. Minder reproduceren zal de hoeveelheid bewoners in de stad Nederland drastisch doen dalen.” (NRC 12 november)

Het is de beste milieumaatregel die er ooit is voorgesteld. Ik snap dan ook niet dat dit voorstel niet veel en veel eerder is gedaan.  Maar gelukkig komt er in Nederland wel al een aardige variant op gang. Ik bedoel het weg euthenaseren van ouderen. Nu worden daar nog allerlei grenzen aan gesteld als onverdraaglijk lijden en weet ik wat voor bijzaken. Gewoon wie 65 jaar wordt, gaat er aan. Daar hoeven  we niet meer kinderachtig over te doen. Het is zij of de wereld en dan weet je het wel. Zij natuurlijk.

Wat moeten we nu verder met kunstenmadam Tinkebell aan? Aan euthanasie is ze nog niet toe. Steriliseren kan ook niet meer, daar is ze al veel te oud voor (32 jaar) tenzij we de grens optrekken en alle vrouwen tussen 16 en 32 er aan zullen moeten geloven. De mannen blijven gelukkig ook bij Tinkebell buiten schot. Logisch want die hebben geen onderbuikgevoelens waar vrouwen als Tinkebell last van hebben.

Misschien lul ik maar wat maar ik denk dat het geen gek idee zou zijn als ze een eigen politieke partij zou beginnen. Als ik zo haar Pietje Bel lezing lees dan heeft ze haar Haagse programma al klaar. Nu nog stemmen winnen en huppekee haar kostje is gekocht en wij kunnen weer jaren vooruit om haar met de ons toegestane middelen vanuit den Haag te bestrijden.

GESPREK IN LOURDES

DE VOORDELEN VAN DE EUROCRISIS

Petrus, 'Berlusconi als de zing(k)ende gondolero', digitale fotocollage

Een opvallend voordeel vandaag is dat Berlusconi nu definitief verdwijnt van het Italiaanse politieke toneel al moet je niet denken dat de Italiaanse pasta nu kant en klaar kan worden opgediend. Er zal nog heel wat gesleuteld moeten worden aan de Italiaanse politiek, economie en maatschappij voordat het vertrouwen van de Italianen en de rest van wereld in Italië terug zal zijn. Maar daar kan nu met het vertrek van Berlusconi tenminste een begin mee worden gemaakt.

De gevallen Papandreou was geen politieke paljas a la Berlusconi maar bleek uiteindelijk niet in staat om de partijen samen te brengen. Waarom niet, dat weet ik niet daarvoor heb ik te weinig inzicht in de Griekse politieke cultuur maar een breed politiek en maatschappelijk draagvlak is wel nodig als je zo drastisch moet gaan hervormen als de Grieken.

Het derde voordeel is dat Europa eindelijk een onderwerp van politieke discussie is geworden, een verhit onderwerp zelfs. Tot nu toe ontbrak dat aan het Europese project. De voor en tegens van Europa komen nu open en bloot op tafel te liggen. Sommigen laten zich in het debat wel heel erg kennen zoals een professor in de NRC (ik ben zijn naam vergeten) die zo maar even de Zuid Europese landen weg zet als onverbeterlijk en onveranderlijk.

Hij is daarin trouwens niet de enige. Keurige goed opgeleide Nederlanders blijken meer vooroordelen te hebben dan je zou denken van de anders zo kosmopolitisch ingestelde Nederlandse elite. Aan de andere kant maakt de crisis het mogelijkheid Zuid Europa beter te leren kennen dan alleen als exotisch oord met vriendelijk lachende mensen, indrukwekkende oude cultuur en bijzonder culinaire genoegens en eeuwige corruptie.

Het grootste voordeel van de crisis is dat als ze voorbij is en de Euro nog steeds overeind staat, wat ik verwacht, die munt samen met Europa zijn waarde meer dan afdoende bewezen heeft. Na de crisis zal de positie van Europa daarom sterker zijn en zal de wereld anders tegen Europa kijken. De Eurocritici zullen hun globale afwijzende kritiek met meer inhoud moeten stofferen. Voor de Eurofielen geldt hetzelfde, ook zij zullen hun opvattingen beter moeten onderbouwen. Europa wordt een echt Europees politiek project en dat is ongemeen boeiend want dat is nog nooit eerder vertoond in de wereld.

KERKELIJK GESPREK IN DEN BOSCH: WIE ZEGT DAT JEZUS GEEN HOMO WAS?

ONS PvdA HUIS: HET HUIS VAN DE GEWONE MAN

Net als Hans Spekman heb ik al mijn leven lang liever een trui aan dan een colbert maar dan wel met een hemd zonder stropdas. Ik zeg liever omdat ik vanwege mijn werk toch vaak in hemd met stropdas en colbert heb moeten opdraven. Dat vond ik dan weer niet erg. Er zijn belangrijkere zaken in het leven die om een principiële stellingname vragen dan kleding.

Zijn idee om straks, als hij tot voorzitter van de PvdA is gekozen, het hoofdkwartier van zijn partij te verplaatsen van de Amsterdamse grachtengordel naar een gewone volkswijk, past wel bij hem als truienman. Het is in ieder geval symbolisch: de PvdA als partij van de gewone man keert met zijn hoofdkwartier terug naar de gewone man. Je zou het een stap in de goeie richting kunnen noemen.

Als ik zo hier en daar wat rond lees over Hans (zijn website is nog niet af) dan gelooft hij nog in de oude idealen van zijn partij, een geloof dat hij erfde van zijn voorouders. Zijn moeder heeft armoede gekend en dat moet niet, vooral niet als het om kinderen gaat. “... Kinderen die in armoede opgroeien. Kinderen die minder kansen krijgen. Kinderen die worden buitengesloten. Ik wil niet dat de wil om vooruit te komen eindigt in een muurvan frustratie. Kinderen horen gelijke kansen te krijgen. Buitensluiten mag niet. We kunnen er iets aan doen. Dat is een politieke en morele keuze. moet je het wel willen..”

Hans zelf is er in ieder geval het bewijs van dat in Nederland kinderen van een arme weduwe kunnen studeren, wethouder worden en daarna lid van de Tweede Kamer. Je zou dus kunnen zeggen dat het dus eigenlijk wel goed zit met die gelijke kansen in Nederland, maar dan moet je het natuurlijk zelf ook willen en kunnen. Hans gelooft daar in. Nu nog leden en kiezers die dat geloof met hem delen.

TWEE HEILIGE CDA BOONTJES

Sommige mensen zitten of in de verkeerde politieke partij of snappen niets van politiek. Zo betekent politiek bedrijven in Nederland, waar geen enkele politieke partij de absolute meerderheid heeft, altijd compromissen sluiten. Dus wie meent met uitsluitend goede bedoelingen politiek te kunnen bedrijven, zit er altijd gloeiend naast want er zijn altijd weer anderen die jouw goede bedoelingen, hoe goed bedoeld ook, niet zien zitten.  Daar gaat dan je meerderheid.

Wat tussen politieke partijen geldt, geldt ook voor de eigen fractie. Helaas hebben Kathleen Ferrier en Ad Koppejan deze fundamentele regel voor politiek bedrijven nog steeds niet door. Zij verkondigen eerst hun goede bedoelingen aan het volk om vervolgens hun politieke keutel onder druk van de fractie of het congres weer in te trekken. Dat is schijnheilig want je wilt de prijs niet betalen voor je goede bedoelingen. Dat maakt je ook nog eens ongeloofwaardig.

OSS, ZIJN SCHUILKERK EN DE SP

 

Ik was even in Oss, de stad waar ik geboren ben en 18 jaar gewoond heb, om het graf van mijn ouders te bezoeken. Op weg terug van de bloemenwinkel naar het kerkhof op de Eikenboomgaard liep ik door het Gengske, in mijn middelbare schooltijd een veel gebruikt doorgang tussen den Heuvel en de Wal. Het was toen een levendig Gengske met een friettent en wat winkels. Nu doet het wat verlopen aan. Mijn oog viel op een gedenkplaat. De tekst spreekt voor zich.

Het verhaal van de schuilkerken tot in Amsterdam toe, was me bekend maar dat er ook ooit een schuilkerk in Oss was - zo dicht bij - wist ik niet. Wel wist ik van het verbod op openbare processies en dat het Katholieken heel lang verboden is geweest om openbare ambten uit te oefenen. Ze waren als volgelingen van het Paapse Rome immers niet te vertrouwen. Dat wantrouwen tegen het Katholieke zuiden dat tref je nu nog wel eens aan. Het omgekeerde trouwens ook. Het wantrouwen van het voormalige Katholieke zuiden tegen de noordelingen.

Nog tijdens mijn middelbare schooltijd verweet een protestants schoolvriendje me dat Katholieken kinderen fokten als konijnen. Hij had  gelijk. Het was de Katholieke manier om de meerderheid in de Tweede Kamer te krijgen. Toen dat eenmaal het geval was dank zij de Katholieke Volks Partij was het niet meer zo nodig. Het geloof zelf was intussen in verval geraakt.

Christus aan het kruis op het kerkhof aan de Eikenboomgaard, Oss

Waar ik nog om treur is dat men die schuilkerk en de bijbehorende pastorie met zijn prachtige tuin heeft afgebroken om plaats te maken voor het warenhuis V & D. Een teken des tijds kun je dit vandalisme ten behoeve van het consumentisme wel noemen. In die tijd wilde het stadsbestuur Oss opstoten in de vaart der volkeren. Alles wat herinnerde aan het armoedige én het criminele verleden van Oss moest verdwijnen. De stad is er nooit beter van geworden, alleen maar lelijker.

Op de Eikenboomgaard staan geen eiken meer, het Varkensmartje (het woord alleen al deed nieuwlichters gruwelen) is verdwenen, den Heuvel is een allegaartje van consumptiegelegenheden en de Wal is sinds de afbraak van de schuilkerk en de pastorie een ongeregeld zooitje. Dat krijg je ervan als je, in plaats van jezelf te zijn, je spiegelt aan anderen.

Tot slot nog iets over de foto van de Calvarieberg die ik op het kerkhof gemaakt heb. Pas thuis zag ik het bord van de SP op de achtergrond. Ook dat is een teken des tijds. De zegetocht van de SP is immers in Oss begonnen. Het vroegere Katholicisme heeft zich via de SP een weg gebaand naar heel Nederland. Oss staat daarmee voortaan op de kaart van Nederland.