RUTTE OP DE SOCIALE MEDIA

  

Sinds gisteren staat onze eigen premier voortaan met een eigen pagina getiteld ‘Minister-President’ op Facebook en Google plus. Geen persoonlijke maar een  presidentiële pagina zoals je in het profiel kunt lezen:  “Welkom op de Facebook pagina van de minister-president. Op deze plek kun je updates verwachten over de activiteiten van de premier. Je krijgt een kijkje achter de schermen en binnenkort kun je hier rechtstreeks vragen stellen aan minister-president Rutte. Maar dit is nieuw terrein voor ons, dus laat ons vooral weten wat jullie graag willen zien op deze pagina." Het is dus een een voorlichtingspagina en niet een gezellige pagina van Mark zelve.

Toch reageren velen alsof het een pagina van Mark Rutte zelf is .Sommigen gaan daarin zo ver dat ze een wekelijkse ‘video hangout’ met hem vragen. Wat is daar het nut van behalve de misleidende propaganda dat het een gespreksuur met het volk zou zijn? Want ook dat denken sommigen, dat hij als minister president op die manier contakt zou hebben met het volk. Uit sommige voorstellen stijgt ook nog eens de geur van zelfoverschatting van de eigen politieke ideeën en opvattingen. Maar zelfoverschatting schijnt een algemeen Nederlandse ondeugd te zijn geworden.

Zulke populistische praatuurtjes met het zogenaamde volk zijn typisch voor landen met autoritaire bestuurders zoals bijvoorbeeld indertijd tijdens de Sandinistische regering van Daniel Ortega in Nicaragua of nu de Venezuelaanse would be dictator Chavez of de Russische premier Poetin. Het is een vorm van volksverlakkerij die in een democratie als de onze niet thuishoort.

De vertegenwoordigers van het volk zitten in het parlement. Daar zijn er in Nederland maar liefst 150 stuks van. Zij samen zijn de stem van het Nederlandse volk dus als er zo nodig gehangout moet worden, moet je bij hen zijn. Zij zijn het ook die onze premier en zijn ministers controleren, corrigeren, bekritiseren en als het zo uitkomt uit hun macht zetten.

PAUW EN WITTEMAN SCHIETEN RAAK

Pauw en Witteman schieten raak (digitale fotocollage van Petrus)

HET CDA GEHEIM

HOE WORDT DE REKENING BETAALD?

 Uit de krant 'De Standaard'

Bovenstaande cartoon stond in de Vlaamse kwaliteitskrant “De Standaard” naar aanleiding van de staking in December. Het was voor het eerst dat een staking, waaronder een treinstaking, weerstand opriep onder de Belgische bevolking. Normaal vinden Belgen stakingen vervelend maar ze spreken er meteen ook hun begrip voor uit. Het wordt gezien als een legitieme actie om de werkgever, in dit geval de overheid, aan de onderhandelingstafel te krijgen. Nu echter vroeg men zich openlijk af wat men er mee dacht te bereiken, of het niet veel te vroeg was om te staken en zelfs of de aangekondigde overheidsmaatregelen niet gerechtvaardigd waren in het licht van de crisis.

Het werd duidelijk dat met deze staking de vakbond bezig was zijn vanzelfsprekende gelijk te verliezen. Maar dat niet alleen. Er was ook ergernis dat de vakbonden verworven rechten als vanzelfsprekend zagen. Tijdens een TV debat met Rudy van Leeuwen, de leider van de socialistische vakbond ABVV, liet een jonge ambtenaar weten dat hij vanwege de vergrijzing niet voor drie mensen kan werken, twee gepensioneerden en hemzelf. Hij zou dan ook niet meedoen aan de staking. Na de staking bleek het overgrote deel van de ambtenaren inderdaad niet meegedaan te hebben aan de staking.

Het gesprek met Rudy van Leeuwen in hetzelfde TV programma maakte het er ook niet beter op. Hij verweet de regering di Rupo onvoldoende overleg te voeren met de vakbonden over de te nemen maatregelen om zich vervolgens defensief op te stellen door elke maatregel af te wijzen. Het maakte daarbij niet uit of het ging om een aanpassing van het brugpensioen op basis van leeftijd (geen afschaffing), het gebruik van tijdskredieten of berekening van de ambtenaren pensioenen. 

Uit de krant 'De Standaard'

Geen geloofwaardige opstelling net zo min als de idee dat de rijken maar moeten betalen. Natuurlijk zal er hier en daar nog wel wat door hen ingeleverd kunnen worden maar of dat genoeg zal zijn valt te betwijfelen. Bedrijven meer belasting laten betalen kan natuurlijk ook totdat ze te weinig overhouden om te herinvesteren, om hun aandeelhouders te betalen of het niet meer zien zitten en het bedrijf verhuizen of sluiten en dan ben je nog verder van huis.

Erger nog was dat na de staking uitlekte dat de politieke partijen tijdens de onderhandelingen over de regering di Rupo wel degelijk met hun vakbondsvrienden uit de rode, christelijke of liberale familie aan tafel hadden gezeten. De vakbonden probeerden de zaak te redden door te beweren dat ze wel kanttekeningen hadden mogen plaatsen bij de regeringsvoorstellen maar dat ze er niks aan mochten veranderen. Al met al bleef de indruk hangen dat de vakbonden een spelletje hadden gespeeld met hun leden en de politiek. Aan de ene kant staken om de leden alvast stoom te laten afblazen, aan de andere kant om met de staking de politiek onder druk te zetten.

Dat is gevaarlijk spel. Mensen kunnen gaan twijfelen aan de geloofwaardigheid van de vakbeweging. Dat is voor niemand een goede zaak want een goed georganiseerde vakbeweging draagt bij aan een stabiel economisch, politiek en sociaal klimaat wat bevorderlijk is voor economische groei en die zal men in de komende jaren toch hard nodig hebben om uit de schuldencrisis te geraken en de werkloosheid –vooral onder jongeren - te bestrijden.

HET STERRETJE VAN YOUP VAN 'T HEK

 

Het leven kan absurd zijn. Niemand beter om ons dat af en toe duidelijk te maken dan onze nationale hofnar Youp van ’t Hek. Hofnarren zijn nodig om ons gewone mensen bij de les te houden. Wij denken dat we redelijk zijn in ons doen en laten. Zo lang we in ons eigen wereldje rond lopen is dat ook zo. Er is niks geks aan dat iemand zich druk maakt over een sterretje in zijn voorruit. Helemaal niet gek om daarover te praten aan de koffietafel of de toog. Ook niet gek dat Carglass vindt dat je dat zo snel mogelijk moet laten maken.

Maar wat als je ergens in Afrika op het platteland woont, werkt voor een hongerloon in een smerige stinkende fabriek van ’s morgens zes uur tot ’s avonds tien uur om sportschoenen te maken voor de jeugd in het land waar Carglass sterretjes uit ruiten haalt? Dan is de wereld van Carglass absurd. Dan is een sterretje in je ruit een lachertje. Niks om je druk over te maken. Sterker nog, dan is dat sterretje zo onredelijk als de pest. Niks anders dan koude burgermansdrukte. Om ons daaraan te herinneren hebben we god zij dank onze nationale hofnar.

OPEN BRIEF AAN MAXIME V.

Beste Maxime laat je kabinet er niet een van opgebruikt vuurwerk worden!

Beste Maxime, amice,

Ik schrijf je vertrouwelijk en reken er op dat het vertrouwelijk blijft. Zonder vertrouwelijkheid geen vertrouwen en dat moet je zelfs in de politiek soms in elkaar hebben. Daarom is achterkamertjespolitiek af en toe nodig, zonder bemoeials en pottenkijkers.

Maar ter zake. Ik lees zo af en toe dat jij op je departement de zaakjes goed voor elkaar hebt. Dat verbaast me niks. Je mag dan een ongeliefde machtspoliticus zijn, je bent wel een man van de daad. Waar ik mee zit is jullie kabinet, ik bedoel dat van jouw en Rutte. Ik geeft toe dat ik het indertijd met jullie eens was om Wilders er bij te halen. Dan zou hij ook eens gedwongen worden om politieke verantwoordelijkheid te nemen. Mee laten doen is in de politiek nog altijd de beste manier om de nieren van je politieke vijanden en hun aanhang te proeven. Mijn zegen had je dus.

Maar nu begin ik toch langzamerhand van gedachten te veranderen. Wilders heeft zich ontpopt tot nationaal chagrijn en dat werkt deprimerend, zeker in crisistijd. Zelfs Henk en Ingrid beginnen daar volgens mij genoeg van te krijgen. Er is al chagrijn genoeg in de wereld, daar hebben we W. niet voor nodig. Hij is slecht voor onze nationale geestesgesteldheid. Daarom zou het goed zijn voor ons land als zijn chagrijn niet langer gedoogd wordt. Laat hem maar chagrijnen in de oppositie dan kan hij in zijn eigen sop gaar koken tot hij een ons weegt. Dat zou ook nog wel eens een opluchting kunnen zijn voor Henk en Ingrid.

Ik zie nu dat je het voorhoofd fronst en mij vraagt wie er dan in de plaats van W. in de regering moet komen? Dat weet ik helaas ook niet zo in een, twee drie! Met Emile Roemer haal je natuurlijk wel een vrolijke Brabander binnen. Maar zijn partij is helaas wat minder vrolijk. Die wil persé alles bij het oude laten, je zou het een retro-socialistische partij kunnen noemen en dat is niks voor ons land.

Pechtold dan, is die wat? Geen vrolijke frans maar zijn studentikoze gevatheid heeft wel wat. Zijn partij is dan weer een stuk moeilijker met z’n geloof in het individuele zelfbeslissingsrecht vanaf dat een kleuter zijn eerste woordjes brabbelt. De gekozen burgemeester is ondertussen ook al geflopt.

Misschien Jolanda dan maar? Zij kan het kabinet zeker wel een beetje opfleuren en dan bedoel ik niet alleen met groen (!). Ze is van goede wil dat heeft ze met Uruzgan aan heel Nederland laten zien. Maar ook haar partij zit haar in de weg. Dat is allemaal grachtengordel luxe wat de klok slaat en dat kan ons volk zich in crisistijd niet veroorloven. Bovendien krijgt ze het aan de stok met Bleker als het over groen gaat. Niet doen dus.

Komen we bij Job terecht tenminste als jij dat gedonder met Bos nu eens eindelijk kunt vergeten. Job is heel fatsoenlijk en de Tweede Kamer is hij ook al lang beu. Die wil weer eens graag de hand aan de ploeg slaan. Vervelend is wel dat je dan weer niet weet wat je aan zijn partij hebt en twee partijen die niet weten wat ze willen in een kabinet (die van jou is er ook nog lang niet uit) is teveel.

We zitten dus eigenlijk vast aan W. tenzij jij met Rutte een grote sprong voorwaarts zou aandurven. Nood breekt wetten en we zijn in nood toch? Ik denk aan een fusie van onze Tweede Kamer met het Vlaamse Parlement. Dat schept lucht aan beide kanten maar vooral aan Nederlandse kant. Om te beginnen halen we met de Vlamingen meteen de Vlaamse gezelligheid in huis, een lichtere toon van spreken en conflicten bijpraten aan de toog met een smakelijk pintje. Stel je in plaats van W. de erudiete en gezellige Bart de Wever eens voor. De ene week vergader je in den Haag, de andere in Brussel waar het Vlaamse parlement zetelt. Kunnen onze kamerleden ook meteen lobbyen bij de Europese Commissie voor functies op hoog niveau en extra geld voor ons volk en de natuur. Antwerpen wordt een Nederlandse havenstad, Rotterdam een Vlaamse. Geef toe, twee leeuwen, de Nederlandse en de Vlaamse, kunnen samen altijd harder brullen dan een.

In afwachting van je antwoord verblijf ik met hartelijke groeten,

Petrus

PS. Kunnen jij en Rutte niet een keer tijdens de thee met onze Koningin haar meteen voorstellen stante pede te vertrekken? Ik heb niks tegen haar maar zoals ze zelf zegt moeten we het hebben van de jongeren. Jonger volk op de troon zou meteen een opkikkertje zijn voor ons zo geplaagde volk in deze crisistijd.