SP LIGHT

OPEN BRIEF AAN MAXIME V. (II)

 

Midden jaren tachtig bezocht ik met de toen nog niet zo bekende oorlogsverslaggever Arnold Karskens een landbouw coöperatie van ex guerrillastrijders in El Salvador opgezet met behulp van de boerenbond. Op die manier hoopte men de guerrillastrijders een uitweg uit het geweld van de burgeroorlog te bieden. Het project was mede mogelijk door steun van Nederlandse ontwikkelingssamenwerking.

Beste Maxime,

Amice,

Ik wil het met je hebben over ontwikkelingssamenwerking. Maar voordat ik dat doe, wil ik je feliciteren met je besluit om niet mee te dingen naar het politieke leiderschap van het CDA. Elke politicus lijdt aan een zekere ijdelheid, want anders zou hij of zij geen politicus zijn geworden, maar jij hebt die tijdig weten te bedwingen. Door zo opzij te gaan staan, heb je je partij het interne gekrakeel over het politieke leiderschap bespaard en dat is niet onbelangrijk in deze tijd zo vol van crises.

Ik hoop dat je met net zoveel moed de discussie over bezuinigingen en hervormingen, die binnenkort in het gedoogkabinet begint, zult voeren. Wilders heeft met zijn eis dat eerst ontwikkelingssamenwerking moet worden weg bezuinigd voordat er elders kan worden bezuinigd, de toon voor die discussie al gezet. Hij doet dat in de veronderstelling dat de doorsnee Nederlander veel liever op ontwikkelingshulp bezuinigt dan in eigen vlees snijden. Zeg maar, zijn zoveelste knieval voor de door hemzelf opgerichte afgodenbeelden van Henk en Ingrid. 

In 2005 werd het binnenland van Bangladesh door een tropisch storm getroffen. Net zoals deze man verloren veel mensen al hun have en goed. Dank zij steun van de internationale vakbeweging konden deze mensen met wat geld op de been worden geholpen. Dergelijke steun van de internationale vakbeweging was mede mogelijk door het Vakbonds Medefinancieringsprogramma van Ontwikkelingssamenwerking.

Maar ik zeg je dat hij zich daarin behoorlijk vergist. Aan de Nederlandse keukentafel wordt daar heel anders over gedacht dan Wilders zich kan voorstellen. Ze vinden daar nog altijd dat je wat over moet hebben voor mensen die minder hebben dan zij, ook al is dat ver van hun bed. Kijk maar eens naar de opbrengsten van de grote bedelacties in ons land of naar de inkomsten van goede doelen organisaties als het Julianafonds, het Rode Kruis, het Leger des Heils enz. Mensen blijven geven, zelfs in crisistijd of misschien wel juist in crisistijd als je zelf een beetje begint te voelen wat het betekent om met minder te moeten doen. Ik durf zelfs beweren dat Nederland nog altijd in de top tien van de meest vrijgevige landen in de wereld staat.

Die vrijgevigheid is gebleven ondanks dat sommigen het slechte voorbeeld geven door zichzelf schandalig hoge salarissen te geven. Dat soort mensen moeten we zo gauw mogelijk kwijt zien te raken. Misschien iets voor je lijstje met hervormingen? Inhaligheid past niet in onze nationale cultuur en dat heeft Wilders nog steeds niet door. 

Deze vier vrouwen in Kouvé, Togo hebben na een cursus kapster gevolgd te hebben bij hun vakbond tevens de kans gekregen om op afbetaling een haardroger aan te schaffen. Op die manier hopen ze wat te verdienen in hun dorp. Het project is mogelijk gemaakt met bijdragen van enkele Europese vakbonden. In dit geval Oostenrijk en Nederland.

Nederlanders beseffen  dat armen in de Derde Wereld niet de dupe mogen worden van Hollandse inhaligheid. Ze beseffen ook heel goed dat het geld niet altijd goed terecht komt, dat er fouten worden gemaakt en dat er profiteurs zijn, maar daarmee vinden ze niet dat je dan maar niks moet doen. Men is het er aan de Nederlandse keukentafel over eens dat geld voor ontwikkelingssamenwerking nodig is.

Tot slot weet men ook heel goed dat ontwikkelingssamenwerking ook een kwestie is van wel begrepen eigenbelang. Wij Nederlanders verdienen al eeuwen ons brood met wereldhandel. We waren zelfs het eerste land in de wereld dat die handel wereldwijd winstgevend wisten te organiseren. Dat is niet altijd op een fatsoenlijk manier gebeurd, vooral achteraf bekeken. Niets menselijks is ons vreemd geweest in de geschiedenis. Des te groter het besef dat we wat terug moeten doen voor hetgeen de wereld ons gegeven heeft. Bovendien kan een uitgestoken hand naar de rest van de wereld geen kwaad. Het bevordert de onderlinge verstandhoudingen en wederzijds begrip. In een wereld vol geweld en spanningen is dat niet zonder betekenis.

Dankzij de internationale vakbeweging kunnen vakbondsleiders uit zulk uiteenlopende landen als Pakistan en Togo elkaar ontmoeten tijdens internationale bijeenkomsten. Op die manier kunnen ze ervaring uitwisselen en gemeenschappelijke standpunten vaststellen ter verbetering van het lot van hun mensen. Zulke bijeenkomsten worden voornamelijk gefinancierd door vakbonden waarbij af en toe een beroep kan worden gedaan op Nederlandse ontwikkelingssamenwerking.

Ik zou het bijzonder waarderen als je Wilders dit alles de komende tijd ongemeen duidelijk kunt  maken. Ik vertrouw er op dat je daarbij gesteund zult worden door onze eerste minister. Je maakt mij niet wijs dat hij en zijn partij niet zouden weten wat hoort bij ons land en wat goed is voor ons land. Ook bij de VVD weten ze dat aan de Nederlandse keukentafel nog altijd mededogen bestaat voor mensen die slechter af zijn dan wij.

Met vriendelijke groeten,

PS. Je moet het me maar niet kwalijk nemen maar ter illustratie stuur ik je ook wat foto’s toe van international vakbondswerk dat mede –dus beslist niet alleen – mogelijk is gemaakt met hulp van Nederlandse ontwikkelingshulp.

MOORDMAN

GOLDMAN SACHS EN GRIEKENLAND

GOLDMAN SACHS, acryl op papier (A3 formaat)

Ik had meer verwacht van de VPRO documentaire over Goldman Sachs en de ondergang van Griekenland (maandagavond 13 februari ) maar we moesten het doen met indirecte getuigenissen. Interessant maar toch minder boeiend dan als we Griekse ministers en bazen van Goldman Sachs zelf op het scherm hadden gezien. Maar daar is het misschien nog te vroeg voor. 

Voor het overige bevestigde de documentaire het beeld dat ik van Goldman Sachs en de Griekse affaire heb. Een ingewikkelde zaak die zich moeilijk in het kort laat samenvatten en daarom geef ik hier maar wat indrukken die de documentaire bij me heeft achtergelaten.

Volgens een financieel econoom en schrijver streeft Goldman Sachs niet naar wereldmacht. Hij vergeleek de bank liever met een inktvis die zich met zijn tentakels op de wereldbol heeft vastgezet en zo langzaam maar zeker de wereld leeg zuigt. Ook niet direct een geruststellend beeld.

Om aan te duiden hoe Goldman Sachs er alles aan gelegen is om over de slimste mensen te kunnen beschikken werd Microsoft baas Bill Gates geciteerd. Die zou hebben gezegd dat zijn grootste concurrent Goldman Sachs was omdat hij de beste talenten uit de markt wist te halen. Die zogenaamde nerds zijn volgens een ex-werkneemster van Goldman Sachs alleen maar bezig zijn om financieel uitgekookte producten te bedenken zonder zich ook maar ooit af te vragen of dat ook wel verantwoorde producten zijn.  De door hen ontwikkelde financiële derivaten vergeleek ze met een taart die aan de boven en onderkant er vertrouwen wekkend bekend uitziet maar waar binnenin verwaterde producten zitten waarvan niemand weet hoe die zijn gemaakt en hoe ze uiteindelijk smaken.

Natuurlijk kwam de verderfelijkheid van de bonuscultuur  in banken ter sprake waardoor hun bedrijfscultuur zich heeft los gemaakt van de werkelijkheid waardoor de vraag of het nog wel menselijkerwijs verantwoord is wat je aan het verkopen bent, niet meer aan de orde komt.

In Nederland is die verdorven bedrijfscultuur bij banken vooral bekend geworden door de verkoop van woekerpolissen. Dat zijn beleggingsverzekeringen die volgens de Nederlandse Autoriteit Financiële Markten te complex en te duur zijn voor de burger en ook nog eens veel te duur zijn om er vanaf te komen. Uiteindelijk zijn er in Nederland onder dwang van rechtzaken door enkele banken tienduizenden schikkingen aan kopers van woekerpolissen aangeboden.

Als je wilt, kun je Goldman Sachs verdenken van een wereldwijde samenzwering om uiteindelijk alle financiële touwtjes in handen te krijgen. Zo zijn de Italiaanse president Mario Monti en Mario Draghi, de nieuwe Italiaanse baas van de Europese Centrale Bank, oud adviseurs van Goldman Sachs. Maar zo eenvoudig is het niet. Italië is een democratie en de Europese Centrale Bank wordt aangestuurd door de Centrale Banken van de landen in de Eurozone en de bazen daarvan hebben heel andere loyaliteiten dan Goldman Sachs.

De huidige Griekse Minister van Financiën Evangelos Venizelos van de Sociaal Democratische partij PASOK. Hij kreeg nationale bekendheid door zijn optreden als verdediger van Andreas Papandreou in een corruptieproces. In 2004 was hij als minister van Cultuur en Sport verantwoordelijk voor de coördinatie van onder andere de infrastructuur en de contacten met het Olympisch Comité van de Olympische spelen van 2004 te Athene. Hij volgde Giorgos Papaconstantinou op 17 juni 2011 op als minister van Economische Zaken bij de herschikking van het kabinet van Papandreou in verband met de grote economische problemen van Griekenland.

Tenslotte de Grieken zelf of liever gezegd hun politieke elite. Die heeft er jarenlang een financieel zooitje van gemaakt. Zo gebruikten zowel linkse als rechtse partijen overheidsgeld en banen om kiezers aan zich te binden. Het is een politieke elite die aangemoedigd door het lidmaatschap van de Eurozone, mooi weer bleef spelen met geleend geld zonder hun volk uit te leggen dat het geleende geld ooit nog eens terug betaald moet worden. Ze waren verslaafd geraakt aan kredieten en toen een herschikking van de Griekse schulden nodig was, vroegen ze Goldman Sachs om hulp.

Maar dat is alles behalve een kerstman zo weet iedereen met gezond verstand. Verslaafden daarentegen zien alleen maar hun eigen werkelijkheid en helaas hielp Eurostats in die tijd niet om hen de ogen te openen. De schuldenberg kon dankzij Goldman Sachs blijven groeien en de enige die daarvan profiteerde was uiteraard ook Goldman Sachs want die hadden zich ingedekt tegen de risico’s die zij wel kenden maar de Griekse elite niet. Nu de prijs voor de kunstmatige welvaart toch moet worden betaald, worden de Grieken ruw gewekt uit de dromen die hun politieke leiders met andermans geld uit hun mouwen hadden getoverd.

DE HELSE STAD HOMS

De Helse Stad Homs, potlood en acryl op papier (56 x 76 cm)

Of hoe de Syrische regering zijn eigen burgers afslacht.

DE KUNDUZ GROEN LINKS MUSICAL