Een spotprent van Petrus
zaterdag 24 maart 2012
BROCANTE KABINET RUTTE
Kunsten en (Internationale)Politiek
bricante kabinet rutte,
geert wilders,
hero brinkman,
maxime verhagen,
sgp,
spotprent
vrijdag 23 maart 2012
BOUTERSE MOLENAAR
Toen we eind jaren zestig als studenten
actie voerden tegen de Vietnam oorlog riepen we tijdens demonstraties “Johnson
Moordenaar”. Lyndon B. Johnson was de in 1963 vermoorde president John Kennedy
als president van de VS opgevolgd. Van hem erfde hij o.a. de oorlog in Vietnam. Aangezien president
Johnson een bevriend staatshoofd was, mocht je hem publiekelijk geen moordenaar
noemen. Daarom scandeerden we voortaan Johnson Molenaar.
Ik weet niet of de de Surinaamse president
Desi Bouterse een bevriend staatshoofd is maar ik denk van niet. Hij is immers
in Nederland veroordeeld voor drugshandel. Of hij een moordenaar is, staat ook
nog niet vast. Zijn poging om hemzelf en zijn kornuiten via het Surinaamse
parlement amnestie te verlenen voor 15 moorden wijst daarentegen in zekere zin op een schuldbekentenis.
De moorden zijn gepleegd op 8 december 1982
in Fort Zeelandia. Daar werden 15 opposanten van de dictatuur van Bouterse en
zijn kornuiten vast gehouden. Ze zijn ‘s nachts standrechtelijk geëxecuteerd.
Bouterse beweerde altijd dat hij toen niet meer in het fort was. Intussen heeft
een van zijn kornuiten verklaard dat hij er wel was. Hoe dan ook, als
dictatortje was hij ten volle verantwoordelijk voor de standrechtelijke
executies in Fort Zeelandia.
Met deze amnestiepoging tracht Bouterse opnieuw
zijn verantwoordelijkheid te ontlopen. Bouterse bewijst daarmee opnieuw dat hij
een lafaard is. Dat is hij vanaf het begin van de staatsgreep geweest.
Het spijt me voor de Surinamers dat zij
geïntimideerd worden door een lafaard. Het spijt me nog meer dat ze hebben
toegestaan dat een lafaard president van hun land is geworden.
Met de amnestiewet treedt Bouterse in de
voetsporen van illustere voorgangers als de Chileense dictator Pinochet en de
Argentijnse Videla c.s.. Maar net zo min als zij, zal ook Bouterse niet
ontsnappen aan het oordeel van zijn volk en dat van de geschiedenis.
Kunsten en (Internationale)Politiek
amnestie bouterse,
desi bouterse president van suriname,
standrechterlijke executies fort zeelandia,
surinaamse staatsgreep
donderdag 22 maart 2012
DE BONUSMAKERS KOK EN WALLAGE
Ik heb Wim Kok altijd hoog gehad. In zijn tijd als voorzitter van de FNV heb ik hem wel eens persoonlijk ontmoet. Ik vond hem het voorbeeld van een goede vakbondsleider. Hij was ook een betrouwbare PvdA fractievoorzitter en later premier van Nederland. Hij stond voor degelijkheid en soberheid, compassie en besluitvaardigheid. Hij sprak toen over de exhibitionistische zelfverrijking door topmanagers uit het bedrijfsleven.
Jacques Wallage vond ik daarentegen meer het jaren zestig type praatjesmaker. Geen persoon die mij aansprak al zal hij wel zijn verdiensten voor de partij gehad hebben. Van hem kon je verwachten dat hij voor het mooie baantje en het grote geld zou gaan. Van Wim Kok heb ik dat nooit gedacht.
Dat Wallage dan ook achter de salarisverhogingen en de miljoenenbonussen van de top van PostNl staat, past wel in het beeld dat ik van hem had. Maar dat Wim Kok daar ook achter staat terwijl het bedrijf ook nog eens honderden mensen weg bezuinigd, kan ik niet begrijpen. Waarom heeft hij dan die uitspraak gedaan over exhibitionistische zelfverrijking door topmanagers? Bovendien, heeft hij dan helemaal geen voeling meer met zijn voormalige vakbonds- en PvdA achterban? Ik snap er niks van.
Kunsten en (Internationale)Politiek
bonussen,
exhibitionistische zelfverrijking,
jaques wallage,
postnl,
pvda,
wim kok
woensdag 21 maart 2012
HERO - SUPERMAN - BRINKMAN
Kunsten en (Internationale)Politiek
hero brinkman,
partij voor de vrijheid,
pvv,
superman
maandag 19 maart 2012
LULLIG MONUMENTJE
Fotomontage van Manneke Pis. |
Ik ken geen lulliger monumentje dan het
Brusselse Manneke Pis. Het beeldje zelf stelt niks voor. Het is nog geen 60 cm hoog. Het
monument van Belgische blauwe steen (ook wel ardeense steen) waar hij op staat
is een stuk groter. Van daarboven pist hij een lullig straaltje. Als fontein
stelt het dus ook al niks voor. Het geheel ligt achter een manshoog hek zodat je
geen overzicht krijgt van het monument zelf.
De omgeving is al even niksig. Aan het hek
hangen lelijke informatieborden, aan de zijkanten staan bakken met verlepte
bloemen en achter een van de pilaren steekt een trap uit die aan een ketting
ligt. Blijkbaar wordt die af en toe gebruikt om het beeldje schoon te maken.
Fotomontage van toeristen bij Manneke Pis. |
Het geheel staat ingeklemd tussen twee
zijmuren van huizen op de hoek van de Stoof - en de Eikstraat. De verf bladdert
van de muren. Wat straatborden en een knalgroene vuilbak ontsieren de omgeving
nog eens extra.
Toch staan er altijd groepen toeristen die
poseren voor het pissende manneke. Toeristisch is het beeldje dan ook een groot
success. Het is een absurdistisch geval dat aansluit bij het Belgisch
absurdisme van kunstenaars als de Brusselse schilder René Margritte, de Belgische dichter en beeldend kunstenaar Marcel Broodthaers, de komiek Urbanus van Anus
en de striptekenaar Kamagurka.
Kunsten en (Internationale)Politiek
brussel,
kamargurka,
manneke pis,
marcel broodthaers,
rene margritte,
tourisme,
urbanus van anus
zondag 18 maart 2012
BRUSSELS METROLINE 6
Ik heb een jaar lang met mijn Nokia
telefoon foto’s gemaakt in de Brusselse metro. Om precies te zijn metrolijn 6 ,
de noord zuid verbinding door Brussel. Ik stap in bij de halte van het stadion
Heysel gelegen aan de rand van Brussel en reis mee tot tot in het centrum van
Brussel, in de buurt van het Europees parlement.
De foto’s zijn niet spectaculair maar ze
laten wel zien hoe drastisch de bevolking van Brussel aan het veranderen is.
Soms was ik de enige witte in de coupé. Voor het overige zie je Afrikanen,
Arabieren en ook veel Oost Europeanen.
Hetzelfde zie je
ook gebeuren in Parijs en Amsterdam. Ik heb geen cijfers over de
bevolkingssamenstelling van die steden maar je ziet zo dat de bevolking heel
anders is dan pakweg 20 jaar geleden. Wat dat voor gevolgen heeft voor de
toekomst van die steden en wie weet Europa? Geen mens die het weet. Misschien
gaan we wel raciale spanningen en opstanden tegemoet zoals men die in de VS
heeft gekend. Misschien valt het allemaal mee en wordt Europa zachtjes aan
zonder veel sociale erupties een gemengd continent.
Kunsten en (Internationale)Politiek
brussel,
metrolijn 6,
nokia,
telefoonfotografie
Abonneren op:
Posts (Atom)