LENTE AKKOORD MAAKT OPPOSITIE ONGELOOFWAARDIG

De linkse oppositie dacht met de val van het gedoogkabinet een makkie te krijgen tegen een rechts gedoogkabinet. Met het Lente akkoord is daar flink de klad in gekomen. Hoe nu verder? Samson kiest voor de aloude PvdA leus dat het eerlijker moet. De SP wil als vanouds heel Nederland op de schop nemen. Thieme houdt het bij de dieren. Vervelende bijkomstigheid van het Lente akkoord is dat nu ook Wilders in hun kamp zit. Die gaat uiteraard verder met zijn campagne dat het altijd de schuld van een ander is. (Met dank aan Jan Steen)

Twee van de drie opposanten tegen het Lente-akkoord zullen tijdens de aanstaande verkiezingscampagne stuiten op het probleem van hun geloofwaardigheid.

Wilders is er het ergste aan toe. Met zijn afhaken op het allerlaatste moment in het Catshuis heeft hij zijn machtsdroom zelf in rook laten opgaan. Kiezers zullen beseffen dat stemmen op Wilders voortaan een verloren stem is want wie wil met zo’n onbetrouwbaar iemand nog in zee gaan? Wil Wilders ooit nog deel uitmaken van de macht dan zal zijn partij zoveel zetels moeten winnen dat niemand – linksom of rechtsom – er omheen kan. Dat kan hij wel vergeten. Het mag nauw lukken dat hij de 24 zetels haalt die hij nu heeft in de Tweede Kamer.

PvdA leider Diederik Samson zit ook niet lekker in de verkiezingen. Hij zal de kiezer moeten uitleggen waarom hij niet heeft meegedaan aan het Lente akkoord en Groen Links, D66 en de Christen Unie wel. Is dat trio dan ineens allemaal wel voor oneerlijke verdeling zoals hij beweert? Hoe gaat hij de kiezer uitleggen wat de PvdA eerlijker zou doen? Minder lang werken, uitzonderingen voor de zware beroepen en geen hogere eigen bijdragen voor de zorg te compenseren met hogere belastingen of een hoger begrotingstekort? Wie moet die hogere belastingen opbrengen? De werkgevers? Dat is zand gooien in de banenmachine terwijl een hoger begrotingstekort betekent dat je de problemen voor je uit schuift. Onverantwoord en dus ongeloofwaardig.

De enige die geloofwaardig kan roepen dat het niet lente-akkoord niet deugt, is Emiel Roemer. Zijn SP is van nature een oppositiepartij. Het enige waar de SP de kiezer van moet zien te overtuigen dat de zorg, de energievoorzieningen en het openbaar vervoer in den Haag in betere handen is dan bij private bedrijven. Behalve onschuldige mensen die toch al niet weten war het geld vandaan komt, gelooft niemand meer in dat Haagse sprookje. Bovendien wie gaat dan opdraaien voor de benodigde miljarden investeringen? De belastingbetaler, de bedrijven of laat de SP het begrotingstekort oplopen met als leuze “na ons de zondvloed”?

Het kan dus nog leuk worden met de verkiezingen. Een ding lijkt zeker. Of men dat nu wil of niet, het Lente akkoord zal inzet worden van de verkiezingen. Als dan de VVD als grootste uit de bus komt, lijkt voortzetting van het Lente akkoord in een regenboogcoalitie een voor hand liggende zaak. Wordt daarentegen de SP de grootste partij dan zal het nog een heel gehannes worden om een kabinet in elkaar te timmeren. We zijn benieuwd. 

TIMING TOFIK DIBI VERKEERD

Helaas Tofik je timing is verkeerd ondanks die goed bedoelde roos. Volgende keer beter.

Ik heb het niet zo op Groen Links. Nooit gehad, ook niet met zijn voorgangers. Hoewel de helft van mijn generatie lid werd van de CPN, heeft die partij mij nooit kunnen bekoren met zijn autoritaire, hiërarchische structuur en benepen ideologie. Ik heb als student een keertje bij gemeenteraadsverkiezingen in Nijmegen op de PSP gestemd. Ik was toen fel tegen de oorlog in Vietnam en de PSP leek me de enige echte vredespartij. Ik weet nog dat ik teleurgesteld was in het verkiezingsresultaat. Later ontdekte ik dat het vooral een studentenpartij was. Goed om ervaring op te doen in politieke, ideologische en partijscholing.

Het dichtst stond ik, komende uit een KVP nest, bij de PPR, de linkervleugel van KVP en andere Christelijke partijen. Medestudenten die bij de PPR zaten, vond ik dan wel weer te wollig. Uiteindelijk werd na veel aarzelen de PvdA mijn persoonlijke doorbraak. Voor een tijd want ik knapte uiteindelijk af op het geïnstitutionaliseerde wantrouwen, de drammerigheid en arrogantie. De nestgeur van die partij stond te ver af van mijn katholieke achtergrond met zijn barokke wondere wereld van heiligen en martelaren, helden en verraders, rituelen en symbolen, liederen en kerkmuziek.

Maar Jolanda Sap kan wel een potje bij me breken. Ze durft grensoverschrijdend te denken, streeft er naar om haar idealen in de praktijk te brengen en is er daarom niet vies van om verantwoordelijkheid te nemen en vuile handen aan de macht te maken. De schijnheiligen, de farizeeërs in en buiten haar partij krijgen daar ideologische uitslag van (ze is niet links genoeg, heet dat) maar daar trekt ze zich niks van aan. Sterke politica dus. Gelukkig kreeg ze met het lenteakkoord een tweede kans om dat te bewijzen en nu werd dat ook door haar partijgenoten en kiezers gezien en begrepen.

Je zou denken dat ze daar bij GL dus erg gelukkig mee zijn. Zo niet Tofik Dibi. Hij vindt dat ze het niet goed genoeg doet. Hij kan het beter, vind hij. Niet dus, want zijn timing is volledig verkeerd. Een politicus moet net als een goeie humorist een goeie timing hebben anders valt de zaal stil. Als ik zo de kranten lees, heeft hij als durfal wel een zekere sympathie maar is men het er ook over eens dat hij onnodig verwarring zaait, zichzelf overschat en de zware job van partijleider (nog) niet aankan. We zullen zien.

DE OPHOKFLAT OF HOE NATUURORGANISATIES DE TOEKOMST VAN NEDERLAND ZIEN

De tien toekomstwensen van de natuurorganisaties op een rij.

1. Nieuwe Natuurwet
De nieuwe wet moet verzekeren dat Nederland zorgvuldig omgaat met waardevolle natuurgebieden en landschappen. Een duidelijke begrenzing van stad en land voorkomt verdere versnippering.

2. Bescherm plant- en diersoorten
De Nederlandse natuur kent een enorme rijkdom aan plant- en diersoorten van nationaal en internationaal belang. De moeten volgens internationale verdragen actief worden beschermd.

3. Verbind natuurgebieden
Planten en dieren moeten zich in Nederland kunnen verspreiden. Het realiseren van een Ecologische Hoofdstructuur (728.500 hectare) heeft de hoogste prioriteit.

4. Bescherm waternatuur
Nederland heeft met de Noordzee, de Waddenzee, het IJsselmeer en de Zeeuwse Delta unieke natuur van mondiaal belang in huis, die zeer kwetsbaar is. Daarom moet het menselijk gebruik van deze gebieden volledig duurzaam worden. Delen van de Noordzee moeten worden gesloten voor visserij.

5. Breng de natuur van het boerenland terug
Door de intensivering van de landbouw is het Nederlandse platteland eentonig geworden. Het boerenland moet weer natuurlijker worden.

7. Bescherm de tropische natuur
De natuur van de Nederlands-Caribische eilanden Saba, Sint Eustatius en Bonaire kent veel unieke en onvervangbare soorten planten, dieren en ecosystemen. Nederland is volgens verdragen verantwoordelijk voor bescherming van deze natuur.

8. Stop de plezierjacht
Het doden van dieren is in beginsel niet toegestaan. Doden vindt alleen nog plaats bij risico’s voor de (lucht)verkeersveiligheid en volksgezondheid. Schaf de wildlijst af.

9. Vergroen de stad
De meeste Nederlanders wonen in een stedelijke omgeving. Natuur in de stad beschermt ze tegen warmte en fijnstof, helpt als waterberging en verbetert de kwaliteit van leven. Daarom moeten steden voldoende groene ruimte scheppen.

10. Geef kind recht op natuur
Kinderen moeten kunnen ervaren hoe leuk en waardevol natuur kan zijn. Natuureducatie en goed bereikbare natuur zijn van groot belang.


Met dank aan Dagblad Trouw, 14 mei 2012

WIE IS HET MOOIST:MONA LISA OF HET MEISJE MET DE PAREL?

Leonardo Da Vinci, Mona Lisa, Louvre.

Er zit 150 jaar tussen De Mona Lisa van Leonardo Da Vinci (1504 -1507) en Het Meisje met de Parel (1665 – 1667)  van Johannes Vermeer. Vanuit onze tijd gezien lijkt dat een hele tijd.  Anderhalve eeuw geleden waren er nog geen machines, geen treinen, auto’s, vliegtuigen, radio’s, fototoestellen enz.. Er is dus heel veel veranderd in anderhalve eeuw.

Dat is niet zo het geval in de anderhalve eeuw die Da Vinci en Vermeer scheiden. Da Vinci en Vermeer zijn beide zonen van de begintijd van de wetenschap. De stoommachine kwam bijna een eeuw na Vermeer. De electrische gloeilamp pas weer 100 jaar daarna.

Technisch wetenschappelijk gesproken was er dus weinig verschil tussen de twee schilders. Cultureel en politiek was het verschil tussen die twee daarentegen des te groter. Da Vinci leefde op het hoogtepunt van Italiaanse stadsstaten als Milaan en Florence. Vermeer op het hoogtepunt van de pas ontstane Republiek der Nederlanden, in een van de steden die het centrum van die nieuwe Republiek vormden.

Misschien dat daarom Het Meisje met de Parel toch  “moderner” aandoet dan de Mona Lisa. Mona Lisa poseert tegen de achtergrond van een toen gebruikelijk romantisch Middeleeuws landschap. Landschappen zoals die later ook nog gebruikt werden door de ‘geitaliseerde’ Vlaamse schilder Pieter Brueghel (1525 – 1569). Brueghel was nog naar Italië afgereisd om de kunst daar af te kijken.

Johannes Vermeer, Het Meisje met de Parel, Mauritshuis

Het Delftse Meisje met de Parel poseert tegen een zwarte achtergrond. Het geromantiseerde landschap als achtergrond bij een protret was uit de mode geraakt. Kijk maar naar Rembrandt (1606 – 1669)., min of meer een tijdgenoot van Vermeer. Vermeer en Rembrandt 1606-1669) zijn ook nooit in Italië geweest.

Maar er zijn meer verschillen. Het Delftse meisje heeft een vrijere oogopslag, is zo te zien zich bewust van haar schoonheid en haar aantrekkingskracht. Mona Lisa poseert minzaam als een van haar stand bewuste dame met de handen rustend in haar schoot. Ze is een dame die waarschijnlijk gewend is bediend te worden.  Het Delftse Meisje ziet er uit als iemand die zelf van aanpakken weet.

Mona Lisa komt uit een streng hiërarchische, aristocratische stedelijke samenleving. Het Delftse Meisje komt uit een toen nog opkomende burgerij die net mee de Republiek heeft opgericht. Mona Lisa is gekleed volgens de voorschriften van haar stand. Het Delftse Meisje is modieuzer gekleed, uitheemser. Het Delftse Meisje is vergeleken met Mona Lisa een mode meisje.

Schilderkunstig weten de beide schilders van wanten met schaduw en licht, compositie en kleur. Het Delfts Meisje is kleurrijker dan de Mona Lisa. Haar ogen levendiger geschilderd. De hoofdkleuren bij Da Vinci zijn bruin en groen met weinig tot geen accenten. Vermeer portretteert Het Delfts Meisje in de frisse kleuren geel, blauw en wit met een toets rood van de lippen. Vermeer loopt met zijn kleuren vooruit op Mondriaan.