vrijdag 1 juni 2012

CARNAVAL DER DODE DIEREN



Teddybeer met een opgezette hondekop of is het die van een hert? Met de revolver zou het een teddycowboy kunnen zijn maar dat klopt niet met het lampekamp hoedje.

Opgezette dieren heb ik nooit wat gevonden. Daar staat hij dan, bewegingsloos en geluidloos bevroren in een zogenaamd treffende houding. Hij staat je daar maar aan te staren. Het tegendeel van wat een levend dier kan en doet. Een ontkenning van zijn natuurlijke staat. Ik begrijp niet wat daaraan leuk is. Net zo min als hertenkoppen en geweien aan de muur. Je zet toch ook geen vergane bloemen in de woonkamer?

Twee opgezette ezelskoppen met feest -lampekap -mutsen.

Nu is het dus ook kunst geworden. Je zet ze niet op in een treffende maar in een opvallende, eigenlijke rare houding met strikjes in hun staart en aan hun poten. Je maakt het af met een koddig feestmutsje op zijn kop. Of nog ingrijpender, je snijdt de kop van een dode hond af en zet die op een ouderwetse teddybeer, geeft hem een rokje of een revolver in de hand en zet om het af te maken een elegant versierd feestmutsje schuin op zijn dooie kop. Te zien op de Kunstrai in Amsterdam.

Detail van een opgezette tijger met feestsrtikken en feesthoedje.

Deze kunst maakt deel van de –en ik citeer – “facsinerende taxidermie-show ‘L’Ephémère tangible’ van Les Deux Garcons, zo lees ik op de website van Galerie Jaski. Jaski noemt het “sprookjesachtige, ontroerende werken (éphémère tangible betekent tastbare vergankelijkheid).” Achter de naam Les deux Garcons gaan de namen schuil van Roel Moonen en Michel vanderheijden van Tinteren schuil.

Knuffelbeer met opgezette hondekop en vogeltje.

Jaski Galerie geeft op zijn website uitleg bij de dode dieren kunst:  “Het theatrale bepaald niet schuwend, presenteren zij hun herten, lammetjes, zwijntjes en andere dieren vaak als Siamese tweelingen of meerlingen en met attributen als speelgoed pistooltjes, bankbiljetten en parfumflesjes, voor hen symbolen van angst, noodlot en vergankelijkheid.
Humor speelt zeker een rol, soms zelfs zwartgallige humor. Toch zet hun werk ook tot nadenken aan. Voor Les Deux Garçons zelf staat het voor de eerder gemaakte keuzes in het leven, die als bagage moeten worden meegetorst en daarbij soms ook een belemmering voor de toekomst vormen.”

Er liep gelukkig ook nog een levende kunstezel rond die zelfs de krant kon lezen. Toch nog echte humor op de KunstRai!  Rechts achter hem zie je een hert van hout. Ik denk een kunst jachttrofee.

Symbolen van angst, noodlot en vergankelijkheid. Humor, nadenken en levenskeuzes die meegetorst moeten worden. Wat wil ene mens nog meer met kunst. Oh ja, het is ook nog leuk. Tot slot nog een citaat van Jaski Galerie: “dat het werk van Roel Moonen en Michel vanderheijden van Tinterenpopulair is, blijkt uit het feit dat bijna alle werken werden verkocht.”

donderdag 31 mei 2012

HET RODE GEVAAR


Emile Roemer is geen Mao op z'n Hollands zoals de SP geen Maoïtische club meer is, ook al staat het Mao-pak hem niet slecht. De SP is wel een socialistische partij gebleven met de daarbij horende geloofsartikelen. Zo is voor de SP het collectivisme geleid vanuit den Haag het antwoord op de huidige crisis. In deze tijd, waarin vaste waarden voor veel mensen wankelen, lijken veel kiezers te geloven in deze aanpak. 

De SP is geen maoïstische club meer of zelfs socialistische partij die ernaar streeft om van Nederland een grote arbeiderscommune te maken. Maar ze gelooft nog wel in de overheid als de maat aller dingen. Die moet over alles gaan. Marktwerking is uit den boze omdat het gebaseerd is op egoïsme en verrijking van individuen. De overheid, mits in goede handen, is daarentegen altijd sociaal. Niet het individu telt, maar de gemeenschap.

Je zou willen dat het zo eenvoudig was. Dan kon je inderdaad met een gerust hart de marktwerking uitbannen en alles aan de overheid overlaten. Dat scheelt een hele hoop ergernis en chagrijn. Er zijn geen loonconflicten meer, geen belasting ontduiking, geen bonussen, geen particuliere winsten en geen zelfverrijking meer. Wat het Christendom niet lukte, doet het socialisme: de definitieve uitbanning van het egoïsme.

Maar egoïsme is niet uit te bannen. Nergens tref je meer egoïsme aan dan in landen waar het officieel is verboden, waar geen vrije markt is en geen kapitalisme. De Sovjet Unie is eraan kapot gegaan en Cuba is er door verarmd. Daar kan de gemeenschap de pot op. Zo kun je op elke hoek van de straat de beroemde Havana sigaren kopen, rechtstreeks uit de staatsfabriek gestolen.

Hetzelfde gebeurt met de beroemde Cubaanse rum of met de uitsluitend voor de export bestemde garnalen. Met enig overleg en wat extra geld kun je ze altijd wel ergens eten. Alles wat verhandelbaar is, wordt uit de staatsfabrieken gestolen en op de zwarte markt verkocht. Daar waar de markt officieel niet mag bestaan, maken de mensen zelf hun markt en dat heet dan de zwarte markt. Het voordeel voorde overheid is dan weer dat je ongewenste individuen kunt oppakken omdat ze gebruik maken van die zwarte markt.

Moet om aan dit gevaar van het opgelegde menslievende collectivisme te ontkomen, daarom de markt heilig verklaard worden? Me dunkt van niet. De markt is nodig en nuttig om het egoïsme productief te kanaliseren voor de samenleving. Maar als je alles aan de markt overlaat komt de gemeenschap, het publieke belang er weer slecht van af.

Wat publiek belang hoort te zijn, maakt de politiek uit niet de markt. In de politiek wordt de verhouding bepaalt tussen markt en overheid, tussen individu en gemeenschap. Politiek gaat om de balans tussen die twee en niet om de een ten koste van de ander uit te schakelen. Maar eigenlijk weten ze dat bij de SP natuurlijk ook wel, maar het blijft leuk om te geloven dat je met hulp van de overheid het egoïsme kunt uitroeien. De maakbare samenleving en de maakbare mens. Je zou willen dat het waar was of toch liever maar niet?

dinsdag 29 mei 2012

DUTCH IMPROVISATION: T-BLUES LADY


T-Blues Lady

Zo langzamerhand ontstaat er een hele verzameling objecten van serviesgoed onder de naam “Dutch improvisation”. Onderaan in de rechterkolom zie je vier objecten afgebeeld onder de titel “Dutch improvisation”, drie daarvan gemaakt van serviesgoed, een is een oude stoel. Hierboven staat nu het vijfde en laatste object dat ik gemaakt heb en dat op hetzelfde thema  “Dutch improvisation” is gebaseerd.

De objecten zijn geïmproviseerd, behalve de stoel. Maar “improvisation” verwijst ook naar jazz muziek die zoals bekend geïmproviseerd wordt gemaakt. “Dutch” verwijst dan weer naar de schilderkunstige inspiratie van Mondriaan, een van de meest beroemde Nederlandse schilders. Mondriaan hield bovendien van jazz en ook nog eens van dansen op die muziek. Lees er mijn blog “Danspartner van Mondriaan" maar op na”.

De naam T- Blues Lady verwijst naar het voorwerp van de improvisatie, de theepot.  Maar de naam verwijst ook naar de bekende blues zanger en gitarist T-Bone Walker (1910 – 1975). Hij wordt een van de invloedrijkste muzikanten van het begin van de 21ste eeuw genoemd. Of Mondriaan hem ooit gehoord heeft, weet ik niet. Heel misschien kende hij de boogie woogie blues die T-Bone Walker aan het begin van zijn carrière op plaat uitbracht.





maandag 28 mei 2012

HET GELOOF DER VOORVADEREN

Vaak wordt een processie geopend door plaatselijke harmonie die gedragen, plechtige muziek speelt.

In Nederland is het geloof der voorvaderen zo goed als verdwenen. Daar kunnen 50.000 Christenen op een opwekkingsfestival in Biddinghuizen niks aan veranderen. In Vlaanderen gaat de secularisering wat langzamer dan in Nederland.

Alles draait in een processie om het heiligenbeeld in dit geval het Heilig Sacrament (de hostie die het lichaam van Christus is) die zichtbaar in de monstrans zit opgeborgen. Allen priesters mogen die dragen. Helemaal aan het einde van de processie loopt de Christen Democratische  burgemeester met zijn vier schepenen.
In mijn dorp, toepasselijk Sint Jozef geheten, wordt nog jaarlijks een pinksterprocessie gehouden. Begeleid door de plaatselijke harmonie en dorpelingen die tezamen een lopende voorstelling vormen van het verhaal van Jezus Christus loopt de plaatselijke pastoor met het Heilig Sacrament in een monstrans onder een baldakijn door de straten van het dorp.

Maria en Jozef lopen ook mee in de processie met achter hen de drie wijzen (koningen) uit het Oosten zoals je kunt zien aan hun kleding. Maria heeft trouwens naar Oosters gebruik een hoofddoek om. De middelste wijze heeft een wierookvat, die aan de rechterzijde heeft een schaaltje met een voorraad wierook kooltjes. De wijze vooraan heeft een kistje met goud of iets dergelijks. Allemaal geschenken voor het pas geboren kind van God.
Met mijn Brabantse Katholieke achtergrond ben ik bekend met dergelijke processies. Als jonge verkenner (padvinder bij de protestanten) heb ik enkele malen meegelopen. Dat hoorde toen zo. Daardoor ken ik het hele verhaal met symboliek en al zoals dat in de processie wordt verteld. Net als in Nederland wordt dat verhaal ook in Vlaanderen verdrongen door de wetenschap die pretendeert ons ooit te kunnen verklaren wat de zin of de onzin van ons leven is.

Het is een interactieve processie. De toeschouwers doen ook mee met zelf gebouwde altaartjes voor hun huis waarop een kruisbeeld of Christusbeeld staat met aan weerszijden een kaars. Links zie je een stuk van de vlag met de Vlaamse leeuw. Blijkbaar horen godsdienst en staat bij elkaar. een kwestie van Vlaamse identiteit. Zoals je hieronder kunt zijn waren er ook huisaltaren met de Belgische vlag.
Die pretentie heeft de wetenschap niet altijd gehad. Ik ben geen specialist in wetenschapsgeschiedenis maar ik meen dat zelfs Darwin nog in een god geloofde en zijn wetenschappelijke ontdekkingen beschouwde als een bevestiging en niet zoals nu een ontkenning van het godsgeloof.  Pas in de twintigste eeuw wist de wetenschap op basis van de rede het geloof tot een obscure uithoek van de menselijke geest  te verbannen, daar waar onduidelijk te definiëren gevoelens huizen, de vraag naar de  zin van het leven wordt gesteld en wanhoop en eenzaamheid dreigt. Geen wonder want vergeleken met de tastbare resultaten van de wetenschap als welvaart, comfort en eindeloze consumptie en vermaak zijn dat slechts ongrijpbare onregelmatigheden totdat naar verwachting ook die in de greep van de rede en de logica zullen komen.

Boven de twee vensteraltaartjes hangt een Belgische vlag. De afkorting JHG betekent waarschijnlijk Jezus Heilige Geest. Pinksteren is het feest van de Heilige Geest die ter ondersteuning van de missie de Apostelen na de dood van Christus te hulp kwamen.
De processie lijkt bedoeld om het geloof van de voorvaderen tegen de geest van de tijd te willen vasthouden.  Ik lees op de uitnodiging van de parochie dat “Tradities niet ouderwets zijn, niet passé, niet out ... Dat ze perfect passen in onze tijd, bij onze huidige levensstijl...” , maar erg overtuigend is het niet.  Als je om je heen kijkt, zie je buiten de deelnemers weinig belangstelling voor de processie. Ik denk dat veel dorpelingen naar de kust zijn of zich elders vermaken. 
België zou België niet zijn als niet ook het dorpscafé een minimaal vensteraltaartje heeft. De cafégangers komen even naar buiten om de processie te bekijken.

zondag 27 mei 2012

VEILING VAN EEN SCHILDERIJ



De Bloempot, acryl en houtskool op paneel, 100 x 100 cm
Ik schilder nu al langer dan tien jaar. Omdat ik meer bezig ben met productie dan met marketing, groeit de voorraad gestaag.

Een schilderij weggeven is niet zo gemakkelijk. Voor je het weet, voelt iemand er zich mee opgescheept. Tenzij er om gevraagd wordt maar daar zijn veel mensen toch weer te verlegen voor. Zelfs om naar de prijs te vragen, is sommigen teveel. Hoe kom ik dan te weten of er belangstelling is voor een of meer werken? 

Ik dacht misschien wel via een veiling. Mensen die belangstelling hebben kunnen dan een bod doen op een schilderij.

Daarom zet ik de komende maanden elke maand een schilderij te koop. Er kan een maand lang een bod gedaan worden op het schilderij. Wie het hoogste bod doet, heeft het gekocht. 

Bij aankoop kan het bij mij thuis opgehaald worden maar ik wil het ook met plezier zelf bezorgen.


EEN BOD DOEN OP BOVENSTAAND SCHILDERIJ

Het schilderij wordt ingezet voor het bedrag van € 100,- Er kan tot 27 juni een bod gedaan worden dat je kunt sturen naar mijn email adres:

petrusnelissen@hotmail.be 

DE BLOEMPOT

"De bloempot" is met acryl geschilderd op een paneel van triplex van 100 x 100 cm. Je kunt het ophangen met de lat aan de achterkant. Je kunt het ook laten inlijsten waardoor het extra uitkomt.

Het is geabstraheerde werkelijkheid (figuratie). Daarmee is het meer dan een voorstelling van de werkelijkheid. Het is een geschilderd gedicht, een geestelijke voorstelling die kan dienen om te mediteren over leven en werkelijkheid. De tuin als tuin om van te genieten, maar de tuin ook als symbool van het geestelijke leven dat ordening en beschutting nodig heeft. De houtskool lijnen zijn kwestbaar zoals elke geestelijke tuin kwestbaar is. 

Met zo een schilderij kun je dus veel kanten op. Het is een schilderij met meerdere verhalen en dat is leuk voor de mensen. Er hangt een gespreksonderwerp aan de muur dat langer meegaat dan vandaag en morgen.