zaterdag 27 oktober 2012

NOS MARIEKE


 Chairman Mao Zedong in Blue. (Een digitale fotobewerking van PETRUS)


NOS journaliste Marieke de Vries lijkt me een prima verslaggeefster. Jammer dat ze, nu ze sinds kort in China zit, de plank mis slaat over de Chinese kunstenaar Ai Weiwei. Naar aanleiding van diens Gangnam Style protestfilmpje verwees ze naar hem als de lieveling van het Westen terwijl hij in China totaal onbekend zou zijn. Ik denk dat ze daarin wel gelijk heeft maar dan blijft de vraag waarom dat zo is. Waarom kent de Chinese gewone man Weiwei niet? Het antwoord is dat Weiwei geen openbaar leven mag hebben van de Chinese overheid.

Die beschouwt Weiwei als gevaarlijk, een onruststoker, een rebel en wie weet zelfs wel een opstandeling. Waarom is dat zo? Omdat Weiwei kritiek heeft op de Chinese regering. Hij wil hebben dat de regering verantwoording aan de Chinese burger aflegt over haar doen en laten, hij wil vrijheid van meningsuiting, vrijheid van vereniging en nog wat van die dingen die onder de noemer van menserechten vallen.

Marieke zou eens moeten proberen Weiwei te spreken te krijgen om hem te vragen over waarom hij zoveel conflicten heeftt met de Chinese regering. Natuurlijk zullen er mensen zijn die beweren dat mensen als Weiwei niks betekenen in dat grote inmense China. Die willen geld verdienen in China en zijn dus bereid zelfs de kloten van Mao te kussen. Niet naar luisteren Marieke, dan zijn mensen met een andere agenda dan jij.

Trouwens verstandige mensen beseffen dat een goeie kunstenaar een antenne is van zijn samenleving. Iemand als bijvoorbeeld Karel van het Reve wist dat maar al te goed toen hij in zijn Moskoutijd (1967 -1968 voor Het Parool) uitgebreid contact had met Russische dissidenten als bijvoorbeeld Almarik en Sacharov. Van hen werd toen ook gezegd dat die geen deuk in een pakje boter van partijleider en regeringschef Breznjev konden slaan. Welnu de geschiedenis heeft het uiteindelijk anders gewild. Wie weet gebeurt dat straks in China ook.  

vrijdag 26 oktober 2012

THE ICEFIELDS PARKWAY II


The theme of this series of pictures is to show how small and fragile a human being is in the grandeur and vastness of nature like this photographing visitor on the edge of Bow Lake.

Climbing to the top, even the Parkway below besides the Bow lake and the Bow Glacier seems to be no more than a small ribbon just winding through the landscape.


The Columbia Icefield is with an area of about 200 square kilometers the largest of all Icefields alongside the Parkway. People are just tiny muppets between the vast sea of ice, the huge mountains and the blue sky.


Walking back to the parking you wonder how it is possible that such tiny creatures as we are got the power to intervene in nature as if we are gods.

This toilet on the side of the Columbia Glacier seems to make the point that we are unimportant and to a certain extent even ridiculous.


At the same time nature shows us the perfection of a small flower that even the greatest artist cannot match.

donderdag 25 oktober 2012

KOOPZONDAG


KAUFLAND (een foto van PETRUS)

Dank zij D66, GL en een meerderheid in de Tweede Kamer kan eindelijk de zondagdienst of bij Katholieken de zondagse mis definitief ingeruild worden voor de koopzondag. Geestelijk voedsel, hoe slecht ook bereid, maakt zo definitief plaats voor materiële voldoening. Zo gaat dat in tijden van vooruitgang en voorspoed. De mens gereduceerd tot  de eendimensionale consument. Het geestelijk leven verbannen naar de uithoeken van de samenleving.

Jammer natuurlijk dat  voor die koopzondagen meer mensen zullen moeten gaan werken, dat de 24 uurs economie voortaan 7 op 7 zal draaien met de daabij behorende files, drukte, lawaai enz. maar het zal er wel leuker en gezelliger op worden. Of toch niet? Ik vraag me af hoe lang een samenleving een samenleving kan zijn zonder zich nog te bekommeren om geestelijk voedsel. 

woensdag 24 oktober 2012

DOPING



Ik hou van een rondje koersen. Voor een mooi weer fietser als ik was het vandaag dus prima weer voor mijn oefenrondje. Vanwege de broodnodige transparantie in de wielerwereld heb ik een foto gemaakt van mijn doping van vandaag: brinta met koude melk, koffie met een grote plak suikerbrood en een glas chocolade melk.

Hoewel ik vandaag onder de 60 minuten bleef, wat nog maar een keer of drie per seizoen gebeurt, denk ik niet dat ik dat aan de dope heb te danken. Volgens een sportarts helpt doping trouwens maar voor een paar procent. Het is vooral een kwestie van talent en wilskracht. Doping is slechts het duwtje in de rug. Maar wel een oneerlijk duwtje en dus vals spelen. Dat moet ik niet. dat was op het schoolplein als zo met knikkeren. Vals spelers weg wezen. 

Mijn fietsprestatie van vandaag heb ik, denk ik, te danken aan mijn zomerstage het Zwarte Woud. Heuvel op en heuvel af, soms steil soms een lange aanloop naar boven. Mijn benen werder daar met de dag sterker en dat is zo gebleven dank zij de rondjes die ik regelmatig fiets. Vandaag draaiden mijn benen nog steeds lekker mee in de zon, zelfs op de hellinkjes bleven ze de vaart erin houden.

De wind werkte ook al mee door zich koest te houden. Ik heb niks tegen fietsen met tegenwind, dat hoort er bij in ons vlakke land maar met weinig of geen wind gaat het fietsen mij nu eenmaal beter af. Mijn rug was ook al in vorm. Soms brengt me die last. Ik fiets daarom al een paar jaar met een recht stuur in plaats van een renstuur. Dan vang je wat meer wind maar een kniesoor die daar op let. Het blijft leuk en dat is het belangrijkste.

dinsdag 23 oktober 2012

RADIOSTILTE

Een digitale fotocompositie van PETRUS


De Tweede Kamer vindt dat ze zelf de kabinetsformatie beter kan regelen dan de koningin. Hoe beter weet ik niet maar ik weet wel dat je nu bijna niets meer te horen krijgt, niet van de informateurs Bos en Kamp, niet van de twee onderhandelende partijen VVD en PvdA. Toen de koningin nog draaischijf was in de (in)formateurcaroussel hoorde je tenminste af en toe nog eens wat. Persmededelingen, persconferenties, nieuwe informateurs, verklaringen enz. Als die er niet waren, hadden we nog altijd de wachtende journalisten bij de paleispoort. Mooi waren de beelden van de politici op de achterbank die ofwel graag de pers te woord stonden of ze meden als de pest. Nu is er enkel radiostilte. Dank je wel Tweede Kamer, we zijn er echt op vooruit gegaan.

Ook een woord van dank aan de partijen met voorop de PvdA. Kijk, dat de VVD meedoet aan het Grote Zwijgen verbaast me niet maar dat de PvdA o.l.v. de gewezen actievoerder Samsom ook zo ruimhartig stil is, valt me vies tegen. Toen de partij nog in de oppositie zat, was dat wel even anders. Moord en brand om openheid werd er toen geschreeuwd. De achterban van die discussiepartij lijdt waarschijnlijk aan acute tongverlamming want ook daar komt geen enkel geluid uit, niet eens een klein piepje.

Dat geldt ook voor de rest. Bij Pechtold lijkt de fut eruit te zijn.. Zal wel door de verkiezingsuitslag komen. Zijn studentikoze slimmigheden hebben hem nauwelijks iets opgeleverd. Groen Links is gevloerd door een eigen knock-out. Die horen we voorlopig niet meer. De SP zit als een geslagen hond zijn wonden te likken. Emile is van slag af . De partij weet het ook even niet meer. Dat geldt ook voor het CDA die na de laatste verkiezingen van een machtsfactor in de Nederlandse politiek een bijwagen is geworden waar niemand meer om verlegen zit. Amen en wegwezen.

En dan de media. Die waren nooit te beroerd om te speculeren, dissidenten op te zoeken, eigenwijze (oud) politici voor de camera’s te halen, geruchten te analyseren en te verklaren enz. Nu hoor of zie je ze niet. Het lijkt wel of ze in rook zijn op gegaan of hebben ze het te druk met hun sterrenstatus?  Hoe dan ook, in de media is ook het Grote Zwijgen begonnen of is het een grote samenzwering om de kiezer overal buiten houden en straks voor het blok van de voldongen feiten te zetten?

Heeft het  zin om dan nog wat te zeggen? Welnee, alles is dan bekokstoofd. De Tweede Kamerfracties van PvdA en VVD worden na de kabinetsformatie vakkundig dicht getimmerd zodat er geen sprankje licht meer doordringt in de hersenen van de geachte afgevaardigden. Ten behoeve van de regeringsmacht monddood gemaakt. En de oppositie dan? Ik vrees dat er daar nog koppen gaan rollen of dat sommige koppen zich tactisch terugtrekken in een mooie baan zodat ze toch nog een mooie toekomst hebben. 

maandag 22 oktober 2012

THE ICEFIELDS PARKWAY I

The Icefields Parkway passes within viewing distance of 7 icefields(large upland glaciers) and about 25 smaller but still notable glaciers. The Parkway is a scenic drive of 230 km between lake Louise and jasper in the Candaian Rockie Mountains.

The montains alongside The Icefields Parkway make you feel small and insignificant. 

The mountains are worshiped by the lakes and the trees.

Snow and icefields make mountains sparkle in the sunlight.

Together, mountain and lake cast a spell on my eyes.

I see an enchanting world of blue, white, green and a touch of red.

 The sun is at my feet. I am lost.