AMSTERDAMSE BADKUIP

Een bezoek aan het Stedelijk Museum in Amsterdam met vrouw en vriend leek me een nuttige uitstap voor oudejaarsdag. Mooie gelegenheid om mijn gelijk nog eens te halen. Ik vond het als ontwerp al mislukt, nu nog met eigen ogen zien of dat ook in het echt zo is. Michael Kimmelman, kunstrecensent van de New York Times, was me al voor gegaan. Zijn oordeel over dit achterhaalde eigentijdse designgebouw is genadeloos. De kop van zijn artikel laat aan duidelijkheid niets te wensen over: 'Why Is This Museum Shaped Like a Tub?'

“Shaped like a bathtub, of all things, it arrives years behind schedule at the tail end of the money, fueled, headline-hungry, erratically ingenious era of indulgent museum design that began to peter out with the global economy.” Kimmelman spreekt in zijn artikel ook nog van een gedateerd gebouw en van een afgod.Het is om treurig van te worden, zeker als je beseft dat deze badkuip 170 miljoen heeft gekost. Ik ben benieuwd of we nog ooit te weten komen waarom de bouw jaren vertraging opliep. Bestuurlijke onkunde, onmogelijk bouw ontwerp, gebrek aan bouwervaring? Waarom worden daarover geen kamervragen gesteld?

Het ergste is de zo zichtbare uitstraling van bestuurlijke en architecturale hoogmoed. In onzichtbaar schrift lees ik op de badkuip het opschrift “Wij van de stad Amsterdam zullen de wereld eens een poepje laten ruiken”. Geen zorgen. Het is een poepje van jewelste geworden. Daar zullen ze nog lang last van hebben. De mogelijkheid bestaat dat deze architecturale kitsch alsnog veel bekijks krijgt. Misschien komt het wel in de lijst van de grootste monumentale misbaksels van de 21^ste eeuw. Wordt het toch nog een toeristentrekker en dat was ook de bedoeling. Met kunst heeft dit nikls te maken. Amsterdam wil meetellen in de wereld van de Grote Steden.

Het ergste is dat het oude Stedelijk met zijn monumentale hal en trap er nu ineens bijhangt als een in tijd en vorm verloren gebouw. Dit prachtige, degelijke bakstenen gebouw dat zich ontfermde over de moderne kunst, is door het stadsbestuur opzij gezet door een trendy en modieus gebouw dat veel te duur is geworden. Wie volgt?

THE HOUSE OF SYLVIE AND RAFAEL

The House of Sylvie and Rafael (Een digitale fotocompositie van PETRUS)

Met dank aan website Leuk en Informatief

BRIEF AAN THEO M.

Een digitale fotocollage van PETRUS met dank aan Hieronymus Bosch.

Beste Theo,

Mijn vader heette Theo. Ik heb een broer die Theo heet, dat is 'onze Theo'. Ik heb 2 zwagers die Theo heten. Daarom mag ik jou toch wel een beetje mijn vriend noemen? We zijn allebei ook nog Brabanders en dan heb ik ook nog een tijdje in Eindhoven gewoond. Dat schept ook een band, al hou ik niet zo van PSV. Maar dat komt omdat ik niet zo van voetballen hou. Als een beetje vriend kan ik de shows van jou natuurlijk goed volgen. Vooral als je grappen maakt over Eindhoven en goedmoedige Brabanders. Dat gaat goed, maar dat wordt minder als het over p... & p.. gaat en over sperma, zaad, k.. & k....

Ik weet wel, jij bent 20 jaar jonger dan ik. Ik kom uit een zwart-wit wereld. Jij bent van de kleurengeneratie. Dat maakt wat uit. Ik had ik al 20 jaar her en der gewerkt en ik was al getrouwd toen jij nog op school zat. Ik had ook kinderen. Toen je het laatst had over je vriendin en dochtertje, dacht ik er aan dat je bezig bent me in te halen. Dat kan natuurlijk niet. Maar met het ouder worden, vervagen de grenzen tussen de generaties. We worden uiteindelijk allemaal grijs.

Is p... & p... een voorrecht van jouw generatie? Is de show anders te braaf voor onze brave welvaartsmaatschappij? Van mij hoeft het niet. Die andere dingen van je, zijn goed zat. Dat je moeite hebt met de wereld en de mensen snap ik ook, want wie snapt de wereld nog wel? Sinds we van God en Gebod los zijn, is alles nog moeilijker geworden.

Ik heb daar moeite mee maar het is niet anders. God en Gebod komen niet meer terug. In de plaats daarvan hebben we dus p... & p.. en k.. & k.... Sorry Theo, maar ik vind dat geen vooruitgang. Eigenlijk een achteruitgang. Niet dat je niet mag zeggen wat je denkt. Dat wel. Ik wil ook blijven kunnen zeggen wat ik denk. Maar wat je kunt zeggen, hoeft nog niet altijd gezegd te worden.

Dat wou ik je eigenlijk maar zeggen. Vroeger op school riep ik dapper terug dat schelden geen zeer doet. Maar dat is niet waar. Het maakt je kleiner, een beetje minder mens als het ware. Je werd minder klasgenoot. Dat maakt bang en dus ga je toch maar terug slaan. Dus eigenlijk moet je voorzichtig zijn met woorden. Woorden kunnen ontmenselijken. Gewoon een kwestie van respect. Daarom vond ik die titel van je show 'met alle respect' treffend.  

Met vr.gr.

NIEUWJAARSBALLET

Jennifer (een digitale fotocompositie van PETRUS)

Suzy (een digitale fotocompositie van PETRUS)

CLUSTERFUCKING

“Jongeren krijgen straks alles over zich heen. Wij betalen voor de verzorgingsstaat, bouwen een studieschuld op, krijgen een onzeker arbeidscontract, komen moeilijker aan een woning en krijgen later minder pensioen. Clusterfuck is de militaire term voor zo'n samenloop van omstandigheden. Niet alleen binnen de vakbeweging, maar ook bij politici en werkgevers is daar onvoldoende oog voor.”

Ik had nog nooit gehoord van clusterfucking maar dankzij een interview met FNV Jong voorzitter Dennis Wiesrma, weet ik nu wat hij bedoeld: genaaid worden. Door wie? Tja, dat wordt niet duidelijk. Is het waar? Nee, natuurlijk niet. Wie ook maar even nadenkt, beseft dat Dennis – om het eigentijds te zeggen – bullshit verkoopt.

Wie betaalt de verzorgingsstaat? Toch niet alleen de jongeren? Ik weet niet beter of alle werkenden dragen door premie en belastingbetaling bij aan de verzorgingsstaat. Degenen die meer verdienen meer, degenen die minder verdienen minder. Dat hoort zo in een beschaafd land.

Jongeren bouwen een studieschuld op, beweert Dennis. Of wij van mijn generatie dat niet gedaan hebben? Na mijn studie moest ik 11.000 guldens in 10 jaar tijd afbetalen (1972 – 1982) en dan had ik nog geluk. Er waren er bij die een veel hogere schuld hadden. Ik heb er niemand over horen klagen terwijl toen toch ook niet iedereen meteen een dikke belegde boterham verdiende. En wat lees ik op de site van 'Dienst uitvoering onderwijs'? Je kunt als uitwonende student een studiefinanciering van bijna 1000 euro per maand krijgen waarvan de helft geleend is, tenminste als je je studie niet op tijd afmaakt anders wordt het omgezet in een gift. Ik wrijf mijn ogen uit. Ik kan het niet geloven. Ik lees het nog eens, en nog maar eens. Het staat er echt. Natuurlijk, je moet wel doorstuderen, je werk doen en weten wat je wilt en niet stom gaan liggen rond vallen. Ik weet het. Het kan op die leeftijd heel moeilijk zijn om niet stom rond te vallen. Ik heb in mijn tijd ook een zooi klunzen meegemaakt. Maar moet de gemeenschap daarvoor opdraaien? Moeten andere jongeren die ondertussen wel werken dat betalen?

Dennis beweert dat jongeren moeilijker aan een woning komen. Moeilijker dan wie? Bedoelt hij de oudere generaties? Mijn jaren vijftig generatie moest sparen voor een aanbetaling van de woning waarna ze, als ze een vaste baan hadden, een lineaire of een annuïteitenhypotheek konden afsluiten. In tegenwoordige termen is dat een hypotheek waarbij je gedwongen wordt af te lossen. Ik ben er blij mee want crisis of geen crisis mijn huis is nu na 30 jaar betalen helemaal van mij. Ik heb altijd gevonden dat dat een hele zorg minder was. Om misverstanden te voorkomen. Het was toendertijd voor elk beginnend gezin moeilijk om een huis te kopen of zelfs maar te huren. Daarom hadden we vanaf de jaren zestig tot de dag van vandaag de beruchte krakersbeweging in vooral de grote steden. Weet Dennis dat niet?

Later en minder pensioen voor de jongeren van nu beweert Dennis. Hij vergist zich, hij bedoelt natuurlijk nu al minder pensioen maar dan wel voor de gepensioneerden van nu. Er zijn er die een korting van 7% aan hun broek krijgen. Dan heb je ongeveer 40 jaar gewerkt en dan krijg je dit. Wat moet een gepensioneerde daaraan doen? Een bijbaantje nemen? Alsof ze daar op zitten te wachten. Wie zegt dat Dennis en zijn generatie straks een lager pensioen zal hebben? Misschien wordt zijn huis straks wel heel veel waard. Vliegt zijn pensioen omhoog dank zij een heel gunstig beursklimaat. Dennis krijgt later pensioen, dat is waar, maar zijn generatie studeert langer, voor een groot deel op kosten van de belastingbetalende werkenden, en leeft langer. Of wil Dennis in het kader van een vroeger pensioen een paar jaar korter leven?

Tot slot een puntje waarin ik hem gelijk geef. Er wordt teveel geknaagd aan het arbeidscontract. Mensen, zeker jonge mensen, mogen wel wat meer zekerheid hebben in werk en inkomen zodat ze met een geruster hart een gezin kunnen stichten als ze dat willen, zich verder kunnen scholen of nieuwe initiatieven kunnen ontwikkelen. Daar ligt werk voor de vakbeweging ook voor FNV Jong.

Het interview met Dennis Wiersma (26) staat in nummer 23/20/12/12 van FORUM, Opinieblad VNO-NCW Ondernemers, politiek en maatschappij, blz.32 en 33.