 |
| Foto overgenomen van homepage van museum S.M.A.K. te Gent. |
Gisteren tijdens de berichtgeving op TV
over de begrafenis van Jan Hoet vielen mij een paar dingen op. Om te beginnen zijn wel heel toepasselijke naam als je bedenkt dat hij kunst
verkondigde bij Jan en alleman waaronder dus ook Jan met de Pet. Jan
Hoet en Jan met de Pet, een schone combinatie. Jan Hoet is ook een
eenvoudige naam. Er spreekt geen kouwe drukte uit, eerder traditie.
Het is Jan uit het rijtje oer-Nederlandse namen Jan, Piet en Kees. Je
weet wat je er aan hebt.
Jan wilde zijn rouwmis in de kerk
waarin hij ook was getrouwd en zijn dochter gedoopt, zo hoorde ik in
het TV verslag. Ik maak daaruit op dat Jan op de een of andere
manier gelovig katholiek is gebleven. Hij was dus geen modieus type
en dat terwijl hij toch een kenner was van de eigentijdse kunst. Jan
is dus al die tijd een man van de traditie gebleven en dat wilde hij bij zijn
dood openlijk belijden. Kunst was bij Jan dus geen plaatsvervangende religie geworden. Je kunt
betekenis zoeken in de kunst maar Jan vond blijkbaar betekenis in
zijn leven door een combinatie van geloof én kunst. Wonderlijk in
deze tijd waarin de dood van God met veel ijver gepredikt wordt, ook
en misschien wel juist door kunstenaars.
Jan moet dus eigenzinnig geweest zijn
en trouw gebleven aan zichzelf. Maar goed ook, want dat gaf hem
waarschijnlijk ook de innerlijke kracht om anderen te overtuigen van
de betekenis van kunst. Jan stond ergens voor. Daarom ook durfde hij
met open ogen naar kunst en kunstenaars te kijken. Hij was niet bang
voor de confrontatie omdat hij geestelijk gesproken stevig op eigen
benen stond. Daar hadden anderen, de geestelijk minder sterken, grote
moeite mee. Maar dat kon Jan niet ontmoedigen. Integendeel, het leek
wel of het hem extra energie gaf om nog enthousiaster door te gaan.
Hij wilde als het ware de anderen laten delen in zijn geestelijke
kracht.
Ik hoorde iemand op TV zeggen dat Jan
een levenskunstenaar was. Dat moet natuurlijk wel als je zoals Jan
met zoveel enthousiasme kunst predikt. Dat vereist
doorzettingsvermogen en geloof in jezelf. Je moet niet denken dat
het hem is aan komen waaien. Wat voor bureaucratische tegenwerking
heeft hij allemaal niet moeten overwinnen voordat het S.M.A.K. museum
voor hedendaagse kunst in Gent er was? De door hem georganiseerde
tentoonstellingen werden soms met veel protest en afkeuring
ontvangen. Hoet liet er zich niet door ontmoedigen.
Er is gisteren (woensdag 5 maart ) met
een publieke koffietafel voor “zijn” museum het S.M.A.K. in Gent
afscheid genomen van Jan. Een prachtig gebaar dat past bij zijn naam
Jan Hoet, bij zijn werk als kunstkenner en kunstpromotor, bij zijn
leefstijl en zijn moed om door te gaan. Geen heisa maar een vredige koffietafel. Moge Jan rusten in vrede.
.jpg)
