DUTCH-LAND 14

Friesland, Stenen Hert, Augustus 2005

Friesland, Klein en Knus, Augustus 2005

IS PUTIN EEN RUSSISCHE HITLER?

Net als Hillary Clinton vergeleek de Duitse minister van Financiën Schäuble onlangs de annexatie van het Sudetenland door nazi-Duitsland met dat van de Krim door Rusland. Achteraf was die Duitse annexatie de voorbode van de Tweede Wereldoorlog. “De na de Eerste Wereldoorlog ontstane Eerste Tsjechoslowaakse Republiek had een grote Duitse minderheid van ca. 3 miljoen zogenaamde Sudeten-Duitsers. Het groeiend nationalisme onder de Sudetenduitsers uitte zich in de beweging van Konrad Henlein, die aangemoedigd door Adolf Hitler steeds radicalere eisen van Duits zelfbestuur stelde. Hierdoor gesteund, eiste Hitler in 1938 de annexatie van het Sudetenland.” (Wikipedia, Annexatie) 

Engeland, Frankrijk en Italië stemden in 1939 met deze annexatie in. De Engelse Premier Chamberlain meende zelfs dat met hiermee de vrede in Europa gered was. Het bleek een grove onderschatting te zijn van de uiteindelijke aspiraties van Hitler en de zijnen. De annexatie van het Sudetenland was voor de Nazi's het begin van de verovering van Europa en niet het einde. Chamberlain wordt daarom achteraf beschouwd als een naïeve diplomaat die geen antenne had voor brute machtspolitiek.

Maakt de annexatie van de Krim door Rusland met steun van nationalistische Russen de Russische President Putin inderdaad tot een voorbode van gewapende conflicten in Europa? Dat nog niet maar het is wel een voorbode van veel onzekerheid over de bedoelingen van Putin en dat maakt de Europese landen onzeker, net zo onzeker als in de jaren dertig van de vorige eeuw. Politieke onzekerheid over de bedoelingen van je buurland is nooit goed voor vrede en stabiliteit. Als je bovendien decennia lang bent overheerst door dat buurland zoals de Baltische staten, Polen en andere Midden Europese staten in het Sovjet tijdperk door Rusland, dan wordt de onrust alleen maar groter.

In feite weten de Europese landen nu niet meer waar ze aan toe zijn. Rusland heeft om te beginnen zijn belofte geschonden om de integriteit van de grenzen van Oekraïne te respecteren. Een belofte die ze gedaan heeft samen met de VS  ruil voor het kernwapenvrij houden van Oekraïne. Die ruil is dus onvoordelig gebleken. Kernmachten zullen nu tot de conclusie komen dat politieke beloftes geen enkele garantie bieden, zelfs niet van een supermacht als de VS. Het optreden van Rusland in de Krim zou daarom wel eens een aanmoediging kunnen betekenen voor landen om alsnog kernwapens te ontwikkelen.

Op de tweede plaats heeft annexatie van de Krim duidelijk gemaakt dat Rusland nog altijd denkt in termen van machtspolitiek als het gaat om zijn geopolitieke invloedssferen . Rusland vertrouwt Europa voor geen cent. Dat bleek al een hele tijd uit het beleid van Putin maar de signalen drongen nog niet genoeg door tot Europa en de VS. Men zag wel dat Putin bezig was binnenlands het ouderwetse autoritaire Tsaristisch-Communistische bewind te herstellen maar men dacht dat dit geen gevolgen zou hebben voor zijn buitenland beleid.

Echter het gebrek aan democratische gezindheid bij Putin en zijn makkers maakte dat hij in Wit Rusland de positie van de Wit Russische dictator Loekasjenko decennia onaangetast liet. Loekasjenko past immers in zijn geopolitieke opvatting van de trouwe vazalstaat. De Oekraïne behoort daar volgens Putin ook toe. Door de omstandigheden gedwongen speelde hij in dat land het spel mee totdat alsnog zijn trouwe vazal president Janoekovitsj er aan de macht komt. Toen de democratie van de straat in Kiev Janoekovitsj alsnog uit de macht verdreef en het nieuwe bewind voor Europa koos, was voor Putin de maat vol. Rusland wil op zijn eigen invloedssfeer kunnen vertrouwen. De EU kan hij nooit vertrouwen omdat die op andere politieke waarden is gebaseerd dan die van hem.

Wat verder weg van Europa, in de Russische deelrepubliek Tsjetsjenië mocht Putin van het Westen zijn gang gaan onder het mom van vernietiging van Moslim terroristen. Putin deed geen enkele poging om de oppositie in dat land ook maar enige democratische autonomie te geven wat wellicht geholpen zou hebben om de spanningen bij de moslims weg te nemen. Nu het in zijn kraam te pas komt, eist hij in naam van de Russische minderheden in Oost en Zuid Oost Oekraïne meer autonomie op voor die regionale staten. Het gevaar bestaat dat als Putin daarin zijn zin niet krijgt, hij alsnog zijn toevlucht zal nemen tot terroristische acties waarna hij straks onder het mom van terrorisme bestrijding alsnog militair kan ingrijpen.


Het ziet er dus niet goed uit voor Europa en zonder NAVO zou het er nog slechter uitzien. Alleen dit politiek militaire bondgenootschap onder leiding van de VS kan voor voldoende afschrikking zorgen dat Putin zich niet waagt aan verdere militaire avonturen. Op zijn beurt kan de Europese Unie ervoor zorgen dat Europa economisch stabiel blijft en zijn inwoners een redelijk levenspeil hebben. Dat kan veel geld kosten maar Europese vrede is die prijs waard, zeker als men beseft dat gewapende conflicten nog meer kosten aan mensenlevens én geld. Ondertussen moeten NAVO en EU proberen alsnog Rusland over te halen meer te vertrouwen op de idealen van de democratie de mensenrechten, de eigen economische kracht en internationale handel op basis van gemeenschappelijke akkoorden en uitgangspunten.

THE OTHER FACE OF THE EU-AFRICA SUMMIT

Protesters from Tchad on Place Luxembour, Brussels on Wednesday April 2

It has become a kind of a habit. Demonstrations on the Place the Luxembourg in Brussels, in front of the European Parliament. This time – Wednesday 2 April – there were different African groups, some protesting against their government, others supporting their government. It is not a big demonstration, rather small but very present. Some of them are singing, others making music on a drum and some are yelling. It is a sunny day so it feels that Africa is present today in Brussels.

Protesters of Djibouti

It is all happening because of the start of the 4th EU Africa Summit of 2 days in Brussels. On the website “Africa - EU partnership”  it is said that “It will bring together African and EU leaders, as well as the leaders of EU and African Union institutions. Discussions at the summit will focus on the theme "Investing in People, Prosperity and Peace". Topics will include education and training, women and youth, legal and illegal migrant flows between both continents, ways to stimulate growth and create jobs, investing in peace and ways to enhance EU support for African capacities to manage security on the continent. Previous summits took place in Cairo (2000), Lisbon (2007) and Tripoli (2010). The 2014 summit will be an opportunity to take a fresh look at the EU-Africa partnership, to highlight some of the results that have been achieved, and to explore areas for future cooperation.”

The diaspora of Djibouti protesting

On the website of the EuropeanCouncil it is said that “The Africa-EU Partnership aims to bridge the development divide between Africa and Europe through closer economic cooperation and the promotion of inclusive and sustainable development on both continents. It defines the long-term policy orientations between the EU and Africa, based on shared values and common principles. It is also the overall political framework defining EU-Africa relations.”

Support for President Kagame of Rwanda.

Funding of the Africa-EU Partnership is provided through the EU budget, by EU member states and, where possible, through African countries and African institutions such as the African Development Bank. The official data say that the EU was the largest provider of development aid in the world in 2012, contributing more than half of all Official Development Assistance (ODA) worldwide.

More well organized support for President Kagama

• In 2011, 43% or €25.3 billion of the EU's combined (EU & its member states) ODA was targeted to Africa.
  
• Africa is the main continent targeted by EU development assistance under the European Development Fund (EDF) and the EU budget: From 2007-2012, African countries received close to €24 billion in assistance from EU aid instruments.
  
• In the past decade, the European Commission has provided close to €1 billion in support to the African Union and its institutions.
  
  

  

  A well equipped protestor supporting President Kagame.

The 2014 EU-Africa Summit is an opportunity to take stock of ongoing and future cooperation in the various fields covered by the JAES  (Joint Africa-EU Strategy). In addition to a political declaration, the summit is expected to adopt an implementing document to shape EU-Africa cooperation for the next 3 years in the framework of the JAES.

Female protestors from Djibouti.

In terms of budget, the European Commission has proposed establishing a dedicated Pan-African Programme (PAP) under the EU's 2014-2020 financial framework. The Programme will be part of the EU's Development Cooperation Instrument and will support the implementation of the JAES. It has a proposed budget of €1 billion. The final proposal is currently awaiting adoption.

Protestor from Tchad is interviewed.

This all looks very impressive but is it enough? The protesters on Place de Luxembourg remind us that one of the problems in Africa are the governments which do not obey to democratic rules and do not respect the human rights. The question is what the EU is doing to help Afica to change these governments? Does have the EU-Africa partnership a proper strategy to promote stable and democratic Governments who respect human rights?

Protestor from Tchad with national flag.

At this moment Africa looks more a continent of regional and local wars than of peace. These wars make a lot of victims, above all civilians and between them mostly women and children. How the EU is helping Africa to develop its economy and its democracy? That is the question the protesters are putting on the table of the EU and Africa.

FLANDERS-LAND 5

Flanders-Land, Dans om de rotonde, Londerzeel, 15 januari 2013

Flanders-Land, Metro Station Belgica, 15 januari 2013

PUTIN'S LESSEN

Deze foto illustreert nog eens duidelijk dat het De VS en Rusland zijn die beslissen over hoe het nu verder moet met Oekraïne en daarmee impliciet met Europa. 

Voor degenen die het nog niet door hebben toch even melden dat Rusland back in town is en dat de enige overgebleven sheriff de Verenigde Staten zijn. Gisterenavond was er een ontmoeting tussen Ministers van Buitenlandse Zaken Lavrov van Rusland en Kerry van de VS over de crisis in de Oekraïne. Nog een hele eer voor Europa dat Parijs de ontmoetingsplaats had want voor de rest is Europa nergens meer bij betrokken. Ik heb tenminste nergens gelezen dat Timmermans er bij was. Het mag een troost voor Timmertje zijn dat de ministers van de Europese regionale grootmachten Frankrijk, Engeland en Duitsland ook in geen velden of wegen te bekennen waren.

Het lot van Europa wordt beslist door de VS en Rusland. Dat is Putin toch maar mooi gelukt. Hij heeft zijn les getrokken uit de Joegoslavische crisis waarin de NAVO o.l.v. de VS de Servische president Milosevic uit zijn roversnest bombardeerde en na een soort volksopstand de Servische provincie Kosovo onafhankelijk maakte. Wat de NATO kan, kunnen wij ook moet Putin gedacht hebben toen zijn Oekraïense marionet President Janoekovitsj uit de macht werd gezet door een volksopstand. Want voor een volksopstand draait de voormalige KGB'er Putin zijn hand niet om, zo hebben we intussen gezien in de Krim.

Dank zij vadertje Stalin, die zo aardig is geweest om de bewoners van de Krim en de Baltische staten massaal te deporteren, had hij genoeg etnische Russen achter de hand om als vijfde colonne in te zetten, gewapend en al. Om de druk op de ketel te houden roept hij nu dat Rusland zich het recht voorbehoud om de Russische minderheden in de Oekraïne (en wie weet ook de Baltische staten) te beschermen. Voor het gemak noemt hij de nieuwe machthebbers ook maar meteen fascisten. Dat is namelijk altijd al een rechtvaardiging geweest voor Russen om tanks en ander wapentuig te sturen. Denk maar aan de Hongaarse opstand in 1956 of de Praagse lente in 1968.

"Op de Conferentie van Jalta kwamen van 4 tot 11 februari 1945 de drie geallieerde leiders bij elkaar: Roosevelt van de Verenigde Staten, Churchill van het Verenigd Koninkrijk en Stalin van de Sovjet-Unie. De conferentie vond plaats in de badplaats Jalta op de Krim, en wel in het Livadiapaleis. Deze plaats van samenkomst was gekozen nadat Stalin had geweigerd zijn grondgebied te verlaten. De nazi's waren bijna verslagen. Het was de tweede van de drie bijeenkomsten in de oorlog door de Grote Drie.
Deze laatste conferentie tijdens de oorlog in Europa besprak de situatie die zou ontstaan na afloop van deze oorlog. De naoorlogse verhoudingen werden hier dan ook al zichtbaar. Vanzelfsprekend ging het hierbij ook om de afbakening van invloedssferen.(Tekst overgenomen van Wikipedia: Jalta Conferentie)."

Gezien het bovenstaande mag je veronderstellen dat voor Putin, met zijn nostalgie naar de Sovjet Tijd, de Krim wel een bijzondere waarde heeft/ Misschien beschouwt hij de verovering van de Krim wel als een begin van een Nieuwe Sovjet Tijd.

De Russen hebben hun lesje geleerd. Dat Kosovo onafhankelijk werd in plaats van geannexeerd is een voor hen niet ter zake doende detail. Landen die de kant van Europa en de VS kiezen vanwege hun democratische waarden zoals vrijheid van meningsuiting, vrijheid van vereniging, de beginselen van de rechtsstaat enz. zijn in de ogen van Putin ordinaire vazalstaten van het Westen met voorop de VS. Hij kan niet denken in termen van democratie en vrijheid. Hij kan slechts denken in termen van Rusland's macht en alles is daaraan ondergeschikt ook zaken doen. Rusland is niet gebouwd op het vrijheidsideaal van de VS.

Maar maakt dat de Europese zakenlieden maar eens wijs. Die denken dat ze met hun geld in de pocket ook de politiek aankunnen. Ja, in derde wereld landen kan dat soms maar niet in Rusland. Toen Putin zijn eigen zakenlieden vanwege hun politieke ambities met hulp van zijn rechters achter slot en grendel zette, bleven onze zakenlieden ziende blind. Waarom? Geen idee. Ze bleven blind, ook toen Janoekoenovitsj het voorbeeld van Putin volgde en zijn landgenote en voormalige eerste minister Timosjenko voor jaren liet opsluiten. Ze bleven ziende blind of er nu een gasoorlog was met de Oekraïne of de Georgische oorlog. Zaken doen was en bleef het motto met Nederland voorop zoals we tijdens de Olympische Winterspelen in Sotsji nog hebben kunnen zien. Wat waren we trots!

Achteraf kun je je afvragen hoe het toch mogelijk is dat Westerse zakenlieden én politici, en du ook onze Rutte, zich zo verkeken hebben op Putin? De enig voor de hand liggende verklaring is de gretigheid om geld te verdienen en winst te maken. Misschien ook nog het gebrek aan besef dat er nog zoiets als machtspolitiek bestaat gewend als we zijn geraakt aan de Europese overlegtafel en een VS die, als de nood aan de man komt, sinds de Tweede wereldoorlog de kastanjes uit het vuur haalt.

Want waar zijn vandaag de dag Frankrijk en Engeland? Tijdens de Joegoslavië en Libië crisis eisten ze nog een rolletje op voor hun slagschepen en jachtvliegtuigen. Het ziet er naar uit dat Frankrijk sinds de verkiezing van Hollande tot president bezig is definitief de aansluiting met de wereld te verliezen. Zelfs in de EU hangt Frankrijk er sindsdien maar zo'n beetje bij. Duitsland moet het voortouw nemen, meer dan ze gewend is. Gelukkig is Merkel evenwichtig genoeg maar een militaire rol is voor Duitsland als verliezer van de Tweede Wereldoorlog (nog) niet weg gelegd. Engeland weet het ook niet meer sinds de ondergang van de alliantie Bush – Blair in Irak. Nu heeft Engeland nooit echt bij Europa willen horen, maar een rolletje spelen in de NAVO was er toch altijd wel bij. Nu hoor je ook weinig meer van de Britten. Vermoedelijk ook te klein geworden om nog wereldspeler te kunnen zijn zelfs niet meer in het eigen Europa.

Machtspolitiek hangt Europa in de touwen. Putin heeft dat goed gezien. En voorlopig komt Europa daar niet uit dus ziet er niets anders op dan dat het lot van Europa bezegeld gaat worden in Washington en Moskou. Nu maar hopen dat Washington ons goed gezind blijft. In Jalta werd Europa met toestemming van de VS na de Tweede Wereldoorlog nog opgedeeld. Als ik in Midden of Oost Europa zou wonen, zou ik er niet helemaal op gerust zijn maar ook hier aan de Atlantische kust geeft de opkomst van Rusland toch ook geen prettig gevoel. Wat als straks de olie en gaskraan dicht gaat of erger? Zo lang Rusland geen echte democratie is, moeten we het land maar flink op afstand houden als het moet met militaire dreiging.

DE GROTE KUNSTENAAR

Foto gemaakt op 'EURANTICA' in Brussel.

Wat is kunst? Het lijkt wel of op die vraag geen antwoord mogelijk is. Om van de heisa af te zijn roep je maar gauw dat smaken verschillen en dat tegenwoordig eigenlijk alles mag (vroeger niet dus). Onbevredigend is dat. Ik waag daarom maar eens een poging. Of het nieuw is, weet ik niet. Ik denk het niet. Alles is al eens ooit bedacht of toch bijna alles.

Het lijkt mij dat “kunst in materie gestolde geest is”. Het voordeel van deze definitie is dat alles kunst is wat door mensen wordt gemaakt. Een lekker brede definitie die niks uitsluit. Ze strekt zich uit van Disney's Bambie tot Rembrandt, van smartlap tot klassieke muziek, van café dancing tot ballet. Immers alles wordt met de geest van mensen gemaakt. Niemand anders maakt kunst ook al kunnen apen een doek opleuken met kwasten en verf. Maar hoe mooi ze ook schilderen, het is geen schepping van de aap. De aap was het instrument in handen van mensen.

Het woord schepping brengt ons op het spoor van het Bijbelse scheppingsverhaal. Volgens dat verhaal (Het boek Genesis) is de wereld geschapen door God, in ons geval op te vatten als een soort bovenmenselijke geest, een Super Geest, de uiteindelijke Grote Kunstenaar. De gedachte aan een Grote Kunstenaar is in strijd met het wetenschappelijke theorie dat de wereld en dus de kosmos ontstaan is uit een Grote Knal (waarvan het wetenschappelijke bewijs dezer dagen weer dichterbij is gekomen). Daar zou geen Grote Kunstenaar aan te pas zijn gekomen. De materie heeft zichzelf geschapen.

Foto gemaakt op 'EURANTICA' in Brussel.

Naar menselijke maatstaven is dat onmogelijk. Uit eigen ervaring weten we dat er niets uit zichzelf ontstaat behalve dat wat we gewoonlijk de natuur noemen. Die bestaat buiten onze wil en geest. Die is er altijd geweest, denken we toch.We hebben er ook niks over te vertellen, Aangezien we zelf ook deel uitmaken van die natuur, hebben we dus ook niets over onszelf te vertellen of toch wel omdat we Geest hebben? Dat is dan weer een raadsel.

Kunst als schepping van de geest is dus eigenlijk een ontkenning van de wetenschappelijke opvattingen dat alles uit de materie zou zijn ontstaan. In de wetenschap wordt de geest naar de materie gevoegd, in de kunst is het andersom, daar wordt de materie naar de geest gevoegd. Zelfs wij mensen voegen ons in bepaalde kunsten naar de geest, zoals bijvoorbeeld in het toneelspel. Op toneel worden de geest van de schrijver, de regisseur en spelers tot leven gebracht, herschapen zou je kunnen zeggen. Hetzelfde is het geval in ballet en film. Ook muziek is een schepping, eerst van de componist en dan van de muzikant die het werk uitvoert, ook een kunstenaar.

Religie is ook een vorm van kunst of eigenlijk een samenraapsel van vele, misschien wel alle kunsten die wij mensen beheersen: geschriften en boeken, ceremoniële kledij, religieuze muziek (ook wel geestelijke muziek genoemd), toneel, schilderkunst, architectuur enz. Religie is de kunst van alle kunsten samen. Niet zo gek als je bedenkt dat met religie de mensen zich richten tot de Grote Kunstenaar.

Foto gemaakt op 'EURANTICA' in Brussel.

Tegenover deze Grote Kunstenaars zijn wij mensen maar kleine kunstenaars. Dat moet ons nederig maken. Maar zoals kinderen opstaan tegenover hun ouders zo staan wij mensen op tegen de Grote Kunstenaar. We willen zelf de plaats van de Grote Kunstenaar innemen. Vanuit de Grote Kunstenaar gezien deugt dat natuurlijk niet. Hij of zij heeft ons mensen dan ook verjaagd uit het (Kunstenaars )Paradijs zoals we in het boek Genesis lezen. De grote zondeval heet dat.

Maar wij mensen ontkennen het bestaan van de Grote Kunstenaar met dank aan de wetenschap. Maar gek genoeg, de wetenschap is op zijn beurt ook niks anders dan een schepping van onze geest. Zonder geest geen wetenschap. Als De Grote Kunstenaar een verzinsel is van onze eigen menselijke geest kunnen we dus zelf wel degelijk ook Grote Kunstenaars zijn. Nederig zijn is dus nergens voor nodig. Is dat zo?